YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16784
KARAR NO : 2014/14078
KARAR TARİHİ : 17.06.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 27. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/07/2013
NUMARASI : 2013/80-2013/56
Davacı, davalı E.. H..’ın gerçek maluliyet oranının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı işveren, 22.05.2003 tarihinde kendisine ait işyerinde davalı işçi E.. H..’ın iş kazası geçirdiğini beyanla davalı işçinin gerçek maluliyet oranının tespitini istemiştir.
Mahkemece, SGK Yüksek Sağlık Kurulu’ndan alınan rapor ile Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp ihtisas Kurulundan alınan raporların birbiri ile aynı olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalının davacıya ait işyerinde 22.05.2003 tarihinde iş kazası geçirdiği, Kurum Maluliyet ve Sağlık Kurulları Daire Başkanlığı’nca İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 27.09.2004 tarihli raporuna istinaden davalının maluliyet oranının %9,3 olarak tespit olunduğu, daha sonra Kurum’un 04.07.2007 tarihli kararı ile maluliyet oranınn artma kaydıyla %20,2 olarak belirlendiği, 31.08.2007 tarihli Sosyal Sigortalar Yüksek Sağlık Kurulu raporunda da artma kaydıyla maluliyetin %20,2 belirlendiği, Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu’nun 22.02.2012 tarihli raporu ile de maluliyet oranının %19 olarak belirtildiği anlaşılmaktadır.
Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 95. maddesidir. Anılan maddeye göre, “Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum
yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda; YSK ve ATK 3.İhtisas Dairesinin raporları arasındaki çelişki giderilmeden yazılı şekilde verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, Yüksek Sağlık Kurulunun raporu ile 3. Adli Tıp İhtisas Kurulunun raporu arasındaki çelişkinin Adli Tıp Genel Kurulu’ndan alınacak rapor ile giderilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.