YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16525
KARAR NO : 2014/18530
KARAR TARİHİ : 25.09.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2013
NUMARASI : 2008/393-2013/601

Davacı şirket, davalı S.. A..’ın geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle maluliyet oranının yeniden tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davalı S.. A..’in 02/03/1998 tarihinde davacıya ait işyerinde geçirdiği iş kazası sonucu diğer davalı SGK Başkanlığınca % 40 olarak tespit edilen maluliyet oranının yeniden tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davalı S.. A..’in 02/03/1998 tarihinde yaşadığı iş kazası sebebiyle maluliyet oranının %40 olarak tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 16/11/1999 tarihli müfettiş raporunda davalı S.. A..’in davacıya ait işyerinde kalıp ustası olarak görev yaptığının ve 02/03/1998 tarihinde yaşanın olayın 506 sayılı yasanın 11. maddesi gereğince iş kazası olduğunun belirtildiği, Kurum tarafından davalı S.. A..’e % 40 maluliyet oranı üzerinden 07/05/1998 tarihi itibariyle sürekli iş göremezlik geliri bağlandığı, Yüksek Sağlık Kurulunun 08/07/2009 tarihli raporunda; S.. A..’in 02/03/1998 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazasına bağlı maluliyet oranının % 40 olduğunun, başka birinin sürekli bakımanı muhtaç durumda olmadığının, kontrol muayenesi gerekmediğinin bildirildiği, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulunun 19/07/2010 tarihli raporunda; S.. A..’in E cetveline göre % 25,2 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının, maluliyet oranın sürekli olduğunun, hastanelerde tedavilerinin devam ettiğinin, iyileşme süresinin 02/03/1998 tarihinden itibaren 6 aya kadar uzayabileceğinin, bu süre zarfında % 100 malul sayılması gerektiğinin bildirildiği, Adli Tıp Genel Kurulunun 12/04/2012 tarihli raporunda; S.. A..’in E cetveline göre % 25,2 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının, maluliyet oranın sürekli olduğunun, iyileşme süresinin 02/03/1998 tarihinden itibaren 6 aya kadar uzayabileceğinin, bu süre zarfında % 100 malul sayılması gerektiğinin, Yüksek Sağlık Kurulunun raporu ile 3. Adli Tıp İhtisas Kurulunun mütalaası arasındaki uyumsuzluğun muayene bulguları arasındaki farklılıktan kaynaklandığının bildirildiği, davalı S.. A.. vekilinin davalının maluliyet oranının tespit edilmesi amacıyla Marmara Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Bölümü konseyine sevk edilmesini talep ettiği, Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalından alınan 25/02/2013 tarihli raporda davalının özür oranının % 32 olduğunun bildirildiği, davalı vekilinin D ve E cetveline göre maluliyet oranının bildirimesi gerektiğini belirterek rapora itiraz ettiği, Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalından alınan 18/04/2013 tarihli raporda davalının Sağlık İşleri Tüzüğüne göre iş görmezlik maluliyet oranının C, D cetveline göre % 43 ve E cetveline göre % 40 olduğunun bildirildiği anlaşılmaktadır.
Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 95. maddesidir. Anılan maddeye göre, “Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir.”
Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin 55. maddesine göre sigortalının malullük durumunun Kurumca yetkilendirilen Sağlık sunucularının sağlık kurulunca usulüne uygun düzenlenecek raporların Kurum Sağlık Kurulunca incelenmesi sonucu Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğinde belirlenen usul ve esaslara göre tespit edileceği, anılan yönetmeliğin 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulunca inceleneceği bildirilmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda; Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu Raporu ile Adli Tıp Kurulu 3. İhtisas dairesinin raporu arasında çelişki bulunmaktadır. Bu çelişkinin giderilmesi için Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alınmış ve Adli Tıp Kurulu 3. İhtisas Kurulunun raporu ile aynı doğrultuda görüş belirtilmiştir. Yukarda yer alan açıklamalar doğrultusunda Adli Tıp Genel Kurulu tarafından davacının maluliyet oranının belirlenmesinden sonra Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalından yeniden rapor alınması ve bu raporda belirtilen maluliyet oranının esas alınması doğru olmamıştır.
Bu nedenle, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu Raporu ile Adli Tıp Kurulu 3. İhtisas dairesinin Raporu arasındaki çelişkinin giderilmesi için Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alındığı ve bu raporda davacının maluliyet oranının belirlendiği anlaşıldığından Adli Tıp Genel Kurulunun 12/04/2012 tarihli raporunun sonucuna göre karar verilmesi gerekirken mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalılardan S.. A..’e iadesine, 25/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.