YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16036
KARAR NO : 2014/2747
KARAR TARİHİ : 20.02.2014
MAHKEMESİ : Sivas İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2011
NUMARASI : 2010/340-2011/82
Davacı, 09/07/1979-30/11/1981, 17/08/1982-20/09/1982, 01/11/1982-27/12/1984 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 01/04/2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacı ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 1992 affından yararlanmak sureti ile primlerini ödediği sürelerde 1479 sayılı Yasa uyarınca sigortalı olduğunun kabulü ile, 1.4.2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 17.8.1982-20.9.1982, 1.11.1982-2.11.1982, 4.7.1984-27.12.1984 tarihleri arasında 1479 sayılı yasa uyarınca sigortalı sayılması gerektiğinin tespitine ve tahsis talebinin reddine karar verilmiştir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 18.8.1980 tarihinde Kurum kayıtlarına intikal eden işe giriş bildirgesi uyarınca oda kaydına istinaden 9.7.1979 tarihinde 1479 sayılı Yasa uyarınca tescilinin yapıldığı ve davacının 2006 yılında verdiği dilekçe doğrultusunda vergide kayıtlı olduğu sürelerde sigortalı kabul edildiği ve 5510 sayılı Yasa’nın geçici 17. maddesinden yararlanmak için Kuruma başvurusu üzerine davacının sigortalılığının 31.12.1986 tarihi itibari ile durdurulduğu, 3.11.1981-17.8.1982, 20.9.1982-1.11.1982, 27.12.1984-31.12.1986, 1.2.2001-18.1.2006, 23.1.2006-14.5.2007 tarihleri arasında vergi
kaydının, 9.3.1982-17.5.1994, 24.1.2001-29.6.2006 tarihleri arasında oda kaydının, 24.1.2001- 9.6.2006 tarihleri arasında esnaf sicil kaydının bulunduğu, davacının 3.11.1982-31.12.2007 tarihleri arasında askerlik borçlanması dahil 2799 gün 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmasının olduğu ve 29.3.2010 tarihinde SSK’dan yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu ve 5075 gün prim ödemesi bulunmadığından talebinin reddedildiği anlaşılmaktadır.
Darimezin 6.6.2013 gün 2013/6993-11958 E, K sayılı ilamı ile; davacının 1992 affından yararlandığı sırada hangi tarihler arasında sigortalı kabul edildiği ve vergi kaydına göre sigortalılığın hangi tarihte kabul edildiği davalı Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan sorulmak üzere geri çevrilmiş, Kurumun cevabi yazısından davacının oda kaydına istinaden 9.7.1979 tarihi itibari ile tescilinin yapıldığının, 1992 affından yararlandığı sırada 9.7.1979-17.8.1982, 20.9.1982-1.11.1982, 27.12.1984-24.12.1989, 1.1.1990-10.1.1990 tarihleri arasında sigortalı kabul edildiği ve davacının 12.7.2006 tarihinde Kuruma verdiği dilekçe doğrultusunda sigortalılığının vergide kayıtlı olduğu sürelere göre belirlendiğinin bildirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Uyuşmazlık davacının esnaf Bağ-Kur sigortalılığının tescil tarihinden itibaren kesintisiz devam edip etmediği hususunda toplanmaktadır.
Somut olayda, yukarıda açıklanan mevzuat gereğince oda kaydına istinaden başlayan sigortalılığın kesintisiz devam ettiği ve davacının 5510 sayılı Yasa’nın geçici 17. maddesinden yararlanmak için Kuruma başvurduğu hususları gözardı edilerek yanılgılı değerlendirme sonucunda kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, davacının oda kaydına göre başlayan sigortalılığının kesintisiz devam ettiği kabul edilip, davacının 5510 sayılı Yasa’nın geçici 17. maddesinden yararlanmak hususunda talebi de olduğu gözetilerek, davacının ödediği primlerin ilk sigortalılık tarihi olan 9.7.1979 tarihinden itibaren ne kadarlık süreyi kapsadığı hususları tespit edilerek sonucuna göre karar vermek ve yaşlılık aylığı şartlarını çıkacak sonuca göre değerlendirmekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı ve davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.