YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15629
KARAR NO : 2014/16901
KARAR TARİHİ : 09.09.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/05/2013
NUMARASI : 2012/735-2013/242
Davacı, 01/06/2008 tarihinden itibaren aylık bağlanması gerektiğinin ve Kuruma borçlu olmadığının tespitiyle aksine Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Davacı, 01.06.2008 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının ve davalı Kurum’un 29.02.2012 tarihli yazısında bildirildiği gibi prim borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile davacının 01.06.2008 tarihi itibari ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile 05.05.2008 tarihi ve sonrasında prim borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 18.01.1988 tarihi itibari ile isteğe bağlı sigortalı olarak tescil edildiği, ancak 2008 yılında, davacının 01.04.1988 tarihinden itibaren sağlık primlerinin ödenmediğinin farkedilmesi sonucu kesintisiz olarak değil; 18.01.1988 – 30.04.2000, 01.01.2002 – 31.10.2003 ve 01.03.2004 – devam şeklinde sigortalı olarak kabul edildiği, bu nedenle davacının 05.05.2008 tarihli tahsis talebinin 19 yıl, 12 gün sigortalılığı bulunduğundan bahisle reddedildiği, bunun üzerine davacının isteğe bağlı sigortalılık süresinin tespiti için dava açarak Yargıtayca onanan karar ile 18.01.1988 tarihinden itibaren kesintisiz olarak isteğe bağlı sigortalılık elde ettiği, yeniden tahsis talebinde bulunan davacıya 01.02.2010 tarihinden itibaren aylık bağlandığı, daha sonra davacının 29.12.2011 tarihli dilekçe ile kendisine 01.06.2008 tarihinden itibaren aylık bağlanması gerektiğini bildirerek talepte bulunduğu, ancak davalı Kurum tarafından; ilk tahsis talebi tarihinde her türlü borcunun ödenmemiş olduğundan bahisle talebin reddedildiği, ayrıca mahkeme kararının uygulanması sonucu 29.02.2012 tarihi itibari ile toplam 35.462,84 TL prim borcu olduğunun bildirildiği anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Kanun’un 35/a ve 5510 sayılı Yasanın 28. maddesinin sondan bir önceki fıkrasındaki düzenleme gereğince, tahsis talep tarihinde sigortalının prim ve her türlü borçlarının ödenmiş olması gerektiği tartışmasızdır.
Somut olayda ise; mahkemece, davacının 18.01.1988 tarihinden itibaren 05.05.2008 tarihine kadar kesintisiz olarak sigortalı sayılması halinde tahsis talep tarihinde prim borcu bulunup bulunmadığı araştırılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; öncelikle Kartal 1. İş Mahkemesi’nin 2008/566 esas, 2009/730 karar sayılı dosyasını getirtmek, ayrıca davacının 18.01.1988 tarihinden itibaren 05.05.2008 tarihli tahsis talebine kadar ödediği primlerin ne kadar sigortalılık süresine karşılık geldiğini, ödediği primler dikkate alındığında 05.05.2008 tarihli tahsis talep tarihinde prim borcu bulunup bulunmadığını davalı Kurum’dan sorarak gelen yazı cevabına göre davacının yaşlılık aylığı şartlarını değerlendirmekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.