Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/15274 E. 2014/14832 K. 24.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15274
KARAR NO : 2014/14832
KARAR TARİHİ : 24.06.2014

MAHKEMESİ : Konya 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/06/2013
NUMARASI : 2011/671-2013/451

Davacı, 01/02/2010 tarihinden itibaren 506 sayılı Yasanın geçici 81. Maddesi hükümlerine göre yaşlılık aylığının tespitine, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, 2829 sayılı Yasa’ya göre hizmet birleştirmesi yapılarak 506 sayılı Yasa hükümleri uyarınca davacının 01.12.2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
2829 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerinin Birleştirilmesi Hakkındaki Kanunun 8. maddesinde, birleştirilmiş hizmet süreleri toplamı üzerinden ilgililere son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde fiili hizmet süresi fazla olan kurumca, hizmet sürelerinin eşit olması halinde ise eşit hizmet sürelerinden sonuncusunun tabi olduğu kurumca kendi mevzuatına göre aylık bağlanacağını belirtilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 21.05.1990-12.10.1994 tarihleri arasında aralıklı olarak toplam 1572 gün 506 sayılı Yasa’ya tabi, 13.10.1994-31.07.1996 tarihleri arasında 648 gün 1479 sayılı Yasa’ya tabi, 01.07.2000-30.07.2000 tarihleri arasında 29 gün 2926 sayılı Yasa’ya tabi çalışmalarının bulunduğu, 01.02.2006-31.12.2006 arası 330 gün 506 sayılı yasaya tabi isteğe bağlı sigortalı olduğu, 01.05.2008-22.11.2010 tarihleri arasında ise 922 gün 2926 sayılı Yasa’ya tabi çalışmalarının bulunduğu, 22.11.2010 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, 2829 sayılı Yasa’nın 8. maddesi uyarınca, son yedi yılın hesabında fiili hizmet süresi fazla olan 2926 sayılı Yasa’ya tabi sigortalılık olduğundan davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek yaşlılık aylığı yönünden yazılı şekilde kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 24/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.