Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/12363 E. 2014/5146 K. 18.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12363
KARAR NO : 2014/5146
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

MAHKEMESİ : Tokat 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2013
NUMARASI : 2012/169-2013/180

Davacı, Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine, mümkün olmadığı taktirde yatırmış olduğu primlerin yatırıldığı tarihten itibaren yasal faiziyle iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 2001-2006 yılları arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti, bu mümkün olmadığı takdirde yatırmış olduğu primlerin yatırıldığı tarihten itibaren yasal faizi ile iadesi istemine ilişkindir.
Dairemizin 02/04/2012 tarih ve 2012/3450 Esas, 2012/5078 Karar sayılı bozma kararı üzerine, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 30/05/2000 tarihli giriş bildirgesi ile tarımsal faaliyeti nedeniyle 01/06/2000 tarihinde Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 30/05/2006 tarihli muafiyet belgesi bulunduğu, 27/09/2001 tarihinde başlayan 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışması nedeniyle davalı Kurumca 26/09/2001 tarihi itibariyle Tarım Bağ-Kur sigortalılığının sona erdirildiği, 27/09/2001-17/10/2001, 31/03/2004-30/04/2004, 03/08/2004-30/09/2004, 25/05/2005-25/06/2005, 04/07/2006-04/08/2006 ve 19/07/2007-31/10/2008 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmaları bulunduğu, adına kayıtlı zirai taşınmazının olmadığı, ziraat odası ve kooperatif kaydının bulunmadığı, dosya kapsamında 1999-2006 yıllarını kapsayan ortaklık sözleşmesinin bulunduğu, kolluk araştırması ve tanık beyanlarından davacının 2001-2006 yıllarında tarımsal faaliyerine ara vermediği anlaşılmaktadır.
Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri, Tarım Bağ-Kur sigortalısının kısa süreli olarak SSK’na tabi çalışmasının tarım faaliyetinin devamına engel olmayacağı ve dolayısıyla bu hizmetler dışında tarım faaliyetinin kanıtlanması durumunda sigortalığın devam ettiğinin kabulü gerekeceği yönündedir.
2926 sayılı Yasa’nın 10. maddesine göre ” sigortalıların kayıt ve tescil işlemlerinde valilik, kaymakamlık, özel idare, belediye, muhtarlık ve nüfus idareleri kayıtları ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarının,kanunla kurulu meslek kuruluşlarının, tarım satış kooperatifleri ve birliklerinin,tarım kredi kooperatifleri ve birliklerinin, P… E.. İ… Kooperatifleri ile Birliği ve Türkiye Şeker Fabrikaları Anonim Şirketi kayıtları esas alınır.” Bu kayıtlar tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışmanın yasal karinesidir.
Somut olayda, davacının 27/09/2001-17/10/2001, 31/03/2004-30/04/2004, 03/08/2004-30/09/2004, 25/05/2005-25/06/2005, 04/07/2006-04/08/2006 tarihleri arasındaki 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmaları kısa süreli olup, tarımsal faaliyetinin devamına engel değildir. Davacının 2926 sayılı Yasa’nın 10. maddesinde belirtilen resmi kurumlarda kaydının veya adına tescilli zirai taşınmazının bulunmaması tarımsal faaliyetle uğraşmadığını göstermeyeceği gibi dosya kapsamında geçimini başka suretle sağladığına dair bilgi yada belge bulunmamaktadır. Mahkemece, davacının eski tescilli olduğu ve tarımsal faaliyetine kiraladığı taşınmazlarda devam ettiğinin kolluk araştırması ve tanık beyanları ile doğrulandığı gözönünde bulundurulmadan 2926 sayılı Yasa’nın 10. maddesinde belirtilen kurum ve kuruluşlarda kaydı ve ürün teslimi yada prim kesintisinin bulunmamdığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
18/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.