Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/11516 E. 2014/13198 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11516
KARAR NO : 2014/13198
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

MAHKEMESİ : Trabzon 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2009/198-2013/597

Davacı, Kurum işleminin iptaline, davalı Kuruma borçlu olmadığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının Kurum’un yersiz ödenen yol giderlerinin tahsili işleminin iptali ile davalı Kurum’a borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile “davacı A. E.ın davalı Kurum’a yersiz ödeme nedeniyle 15.652,91 TL borçlu bulunmadığının tespiti ile aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline” ne ilişkin karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt belgelerden; Of Devlet Hastanesi’nin 27.05.2008 tarihli raporu ile “hastanın özel oto ve refakatçi ile gelerek haftada 3 gün bikarbonatlı hemodiyalize girmesi gerektiğinin” belirtildiği, davacıya ait hasta dosyası ile hasta taşıma bedellerinin yer aldığı faturaların dosyaya sunulduğu, Sosyal Güvenlik Kurumu Sosyal Güvenlik Kontrol Memurluğu’nun 24/12/2008 tarih ve 198 sayılı raporu ile “ davacının tedavi geliş gidişlerinin kendi araçları ile yapıldığının, bu nedenle tedavi tarihinden tespitin yapıldığı 22/12/2008 tarihine kadar ödenmiş taşıma ücreti var ise yasal faizi ile davacıdan tahsil edilmesi gerektiği”nin belirtilmiş olduğu ve bunun üzerine Kurum tarafından 01/04/2009 tarih ve 1802 sayılı yazı ile “yersiz ödenen 14.720,50 TL nin faizi ile birlikte toplam 15.652,91 TL olan yersiz yol giderine ilişkin borcunun, Kurum’dan alacağı olan 638,00 TL düşülerek hesaplanan 15.652,91 TL sinin 7 (yedi) gün içerisinde ödenmesi gerektiği”nin davacıya bildirildiği, yargılama esnasında 10/01/2012 tarihli bilirkişi raporunun dosyaya sunulduğu ve davacı tanıklarının dinlenilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
5510 Sayılı Yasanın 65. maddesi “Hekimin veya diş hekiminin muayene veya tedavi sonrası tıbben göreceği lüzum üzerine genel sağlık sigortalısı ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin sağlık hizmetinden yararlanmaları için muayene ve tedavi edildikleri yerleşim yeri dışına yapılan sevkinde, ayakta tedavilerde kendisinin ve bir kişi ile sınırlı olmak üzere refakatçisinin gidiş ve dönüş yol gideri ve gündelikleri; yatarak tedavilerde ise gidiş ve dönüş tarihleri için gündelikleri ile yol gideri Kurumca karşılanır. Genel sağlık sigortalısı ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin yatarak tedavileri sırasında, hekimin veya diş hekiminin tıbben göreceği lüzum üzerine yanında kalan refakatçinin yatak ve yemek giderleri bir kişi ile
sınırlı olmak üzere Kurumca karşılanır. Yurt içinde veya yurt dışına yapılan sevkler nedeniyle ödenecek gündelik, yol, yatak ve yemek giderlerinin tutarı 72 nci maddede belirtilen Sağlık Hizmetleri Fiyatlandırma Komisyonu tarafından belirlenir. Sürekli iş göremezlik veya malûllük durumlarının tespiti, kontrolü veya periyodik sağlık muayenesi amacıyla yapılan sağlık hizmeti giderleri ile yol ve gündelik giderleri de bu madde hükümlerine göre ödenir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.” hükmünü içermektedir.
Somut olayda, sağlık raporu esas alınmak suretiyle ve davacı tanıklarının beyanı ile yetinilerek sonuca gidilmiş ise de hasta nakil giderinin hesaplanabilmesi için davacı hastanın ikamet ettiği Çaykara İlçesi Taşkıran Beldesi ile tedavi olunan diyaliz merkezinin bulunduğu Of İlçesi / Taşhanpazarı Beldesi arasındaki mesafenin de göz önünde bulundurularak rayiç birim değeri araştırması yapılmadan ve davacı hastanın naklinin ne suretle gerçekleştirildiğinin şüpheden uzak bir biçimde aydınlatılmadan eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; davacı hastanın tedavi olunan diyaliz merkezine naklinin ne surette sağlandığı hususunda Çaykara İlçesi Taşkıran Beldesi’nde ikamet ettiği yerin muhtarı ile zabıta araştırması neticesi tespit olunacak komşular ile kazalı dönem içerisinde diyaliz merkezinde çalışan daimi personelin beyanlarına başvurmak, ayrıca davacı hastanın ikamet ettiği yer ile tedavi olunan Of İlçesi’nde bulunan diyaliz merkezi arasındaki mesafenin de göz önünde bulundurularak rayiç birim değeri araştırması yapmak, “hasta nakli” ibareli faturaları düzenleyen firmaların muhasebe evrakları ile bu faturaları mukayese etmek, gerekirse bu yönde tekrardan bilirkişi incelemesi yaptırmak ve talep de göz önünde bulundurularak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.