YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11405
KARAR NO : 2014/586
KARAR TARİHİ : 16.01.2014
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2011/361-2013/180
Davacı, yetim aylığının kesilmesine ilişkin Kurum işleminin iptali ile kesilen aylıkların tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ….. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava; davacının ölüm aylığını kesen Kurum işleminin iptali, aylığın tekrar bağlanması ve kesilen aylıkların faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının eski eşinin felç geçirmesi ve çocuklarının da babalarının bakımı ile ilgilenmemesi nedeniyle eski eşinin davacının evine getirildiği, Mernis kayıtlarına göre 15.12.2008 tarihinden itibaren davacı ile eski eşinin aynı yerde ikamet ettikleri, bu durumun davacı ile eski eşinin fiilen birlikte yaşamak amacıyla bir araya gelmiş oldukları şeklinde kabul edilemeyeceği, zira davacının eski eşinin bakıma muhtaç olması nedeniyle davacının evine getirildiği, dolayısıyla davacı ile eski eşinin boşandıktan sonra 5510 sayılı yasanın 56. maddesinin son fıkrasında belirtilen anlamda fiilen birlikte yaşamalarının söz konusu olmadığı” gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 25.04.1996 tarihinde anlaşmalı olarak boşandığı, boşanma kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği, 14.11.1997 tarihinde tahsis talebinde bulunan davacıya ölüm aylığı bağlandığı, ancak kontrol memuru tarafından tutulan raporda; “davacının boşanmış olduğu eşi ile aynı adreste birlikte yaşadığı, 5510 sayılı Kanunun 56. maddesi uyarınca işlem yapılması gerektiği kanaatine varıldığının” belirtildiği görülmüştür.
Davanın, yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 56’ncı maddesinin ikinci fıkrasıdır. Fıkrada “Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96’ncı madde hükümlerine göre geri alınır.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda, davacı ile eski eşinin birlikte yaşadığı sabittir. Mahkemece de bu husus kabul edilmiştir.Kanun koyucu davacı ile eski eşinin birlikte yaşamasını, aylığın kesilmesi için yeterli saymıştır. Birlikte yaşama gerekçesi ve saikine önem vermemiştir. Davacının boşanmış olduğu eşinin hasta olması, bakıma muhtaç olması, bakacak kimsesinin olmaması, bu nedenle davacının onun bakımını üstlenmiş olması halinde dahi birlikte yaşama gerçekleşmiş kabul edilmelidir. Bu nedenle davacının ölüm aylığını kesen ve yersiz ödenen aylıkları borç çıkaran Kurum işlemi yerindedir.
Mahkemece yapılacak iş; davacı ile boşandığı eşinin birlikte yaşadığını kabul edip davanın reddine karar vermekten ibarettir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.