YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11213
KARAR NO : 2014/13196
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2013
NUMARASI : 2012/14-2013/87

Davacı, yetim aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Dava, davacının 01.04.1974 tarihinde vefat eden sigortalı babası üzerinden ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Davanın yasal dayanağı olan 5510 sayılı Kanunun; Ölüm aylığının hak sahiplerine paylaştırılması başlığını taşıyan 34. maddesi, “Ölen sigortalının 33. madde hükümlerine göre hesaplanacak aylığının… b) Bu Kanunun 5. maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (e) bentleri hariç bu Kanun kapsamında veya yabancı bir ülke mevzuatı kapsamında çalışmayan veya kendi sigortalılığı nedeniyle gelir veya aylık bağlanmamış çocuklardan;…2) Kurum Sağlık Kurulu kararı ile çalışma gücünü en az % 60 oranında yitirip malûl olduğu anlaşılanların … her birine % 25’i, … oranında aylık bağlanır.”, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu başlığını taşıyan 58. maddesi; “Kurul, sigortalılar hakkında vazife malûllük derecesi, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik derecesi tespiti ile çalışma gücünün malûliyeti gerektirecek derecede kaybına ilişkin Kurumca verilen kararlardan itiraza konu olanları inceleyerek karara bağlar.” düzenlemelerini içermektedir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulu’nca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumu’nu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararı’na itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının sigortalı babasının 03/07/2011 tarihinde vefat ettiği, İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 25/05/2011 tarihli Özürlü Sağlık Kurulu Raporu ile davacı hastanın tüm vücut fonksiyonlarını kayıp oranının %69 olarak tespit edildiği, davacının bu rapora istinaden 13/07/2011 tarih ve 24 484 100 vr. no lu tahsis talebi ile babasından dolayı kendisine yetim aylığı bağlanmasını talep ettiği, Kurum’un 21/12/2011 tarihli işlemi ile davacının bu talebinin reddolunduğu, 30.11.2011 tarih ve 89/6502 sayılı Sosyal Sigortalar Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile davacının çalışma gücünün %60 ını kaybetmemiş olması nedeniyle malul sayılamayacağına ilişkin karar verildiği,
20/09/1990 tarihli askerliğe elverişli olmadığına ilişkin Ordu Mensuplarına Mahsus Sağlık Raporu’nun dosyaya sunulduğu, yargılama esnasında alınan bilirkişi raporu ile davacının çalışma gücünün en az %60 oranında yitirmediği, bu nedenle davacıya yetim aylığı bağlanmasının mümkün olmadığının bildirildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu tarafından verilen karar Kurum’u bağlayıcı nitelikte ise de davacı yönünden bağlayıcı olmadığı ve rapora itiraz edildiği gözetilerek ATK 3.İhtisas Kurulu’ndan rapor istenmesi, iki rapor arasında çelişki oluşması halinde ATK Genel Kurulu’ndan rapor alınması gerekirken Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun kararı ve yargılama esnasında alınan bilirkişi raporu ile yetinilerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; davacının Kurum’a yaptığı ilk talebinin reddine ilişkin tüm raporlar getirtilerek, Adli Tıp 3.İhtisas Kurulu’ndan “Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma gücü Kaybı Oranı Yönetmeliği” hükümleri gereğince çalışma gücünü en az % 60 oranında kaybedip kaybetmediğinin belirlenmesi hususunda rapor almak, Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile Adli Tıp 3.İhtisas Kurulu raporu arasında çelişki olduğu takdirde Adli Tıp Genel Kurulu’ndan “Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma gücü Kaybı Oranı Yönetmeliği” hükümleri gereğince rapor almak, 5510 sayılı Yasa’daki düzenlemeler gözetilerek çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
09/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.