Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/11124 E. 2014/10772 K. 15.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11124
KARAR NO : 2014/10772
KARAR TARİHİ : 15.05.2014

MAHKEMESİ : Yozgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2012/777-2013/156

Davacı, Almanya’da sigortaya giriş tarihi olan 28/01/1972 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi ve yurtdışı borçlanmasının 4/1( a ) bendi kapsamında kabulü ile 01/07/2012 tarihinden itibaren 506 sayılı Yasa kapsamında 4/1-a kısmi yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Almanya’da sigortaya giriş tarihi olan 28.01.1972 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi ve yurt dışı borçlanmasının 4/1-(a) bendi kapsamında kabulü ile 01.07.2012 tarihinden itibaren 506 sayılı Kanun kapsamında (4/1-a) kısmi yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 28.01.1972 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile 01.07.2012 tarihinden itibaren 506 sayılı Kanun kapsamında (4/1-a) kısmi yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 03.06.1949 doğumlu davacının 28.01.1972 tarihinden itibaren yurt dışında eylemli çalışmasının bulunduğu, 22.06.2012 tarihinde yurt dışı borçlanması talebinde bulunan davacının bu tarihten önce ülkemizde sigortalı tescilinin bulunmadığı ve bu nedenle Kurumun yurt dışı borçlanmasına özgü olarak davacıyı 4/1-(b) bendi kapsamında tescil ettiği, Kurumun 01.01.2001-31.12.2010 tarihleri arasında 3600 gün süreyi 4/1-(b) bendi kapsamında borçlanma imkanı tanıdığı, davacının 3440 ve 200 gün olmak üzere iki ayrı ödeme ile 3640 gün karşılığı borçlanma bedelini ödediği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının borçlanma talep tarihinden önce ülkemizde sigortalı tescili bulunmadığından 3201 sayılı Kanun’un 5/4 maddesine göre yurt dışı borçlanmasına konu sürenin 5510 sayılı Kanun’un 4/1-(b) bendi kapsamında geçmiş süre olarak kabulüne dair Kurum işlemi yerindedir. Davacının borçlanma bedelini ödediği 3640 günlük hizmetin 4/1-(b) bendi kapsamında geçmiş süre olarak kabulü gerektiğinden davacının 4/1-(a) bendi kapsamında kısmi yaşlılık aylığına hak kazanması mümkün değildir. Öte yandan davacının 5400 gün hizmeti bulunmadığından 4/1-(b) bendi kapsamında yaşlılık aylığına hak kazanması da mümkün değildir.
Kabule göre, davacıya borçlanma bedelinin tebliğ tarihi 03.07.2012 olup 200 gün karşılığı ödeme 3 aylık sürenin dolmasından sonra 12.12.2012 tarihinde yapılmış olup, yeni bir borçlanma istemi bulunmadığı takdirde 3 aylık sürenin geçmesinden sonra yapılan ödemenin aylık bağlama koşullarının değerlendirilmesinde dikkate alınması mümkün olmadığından, tahsis talep tarihi olan 27.06.2012‘de 3440 gün karşılığı ödemesi olan davacının 3600 prim günü üzerinden kısmi yaşlılık aylığına hak kazanması da mümkün değildir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilerek davanın kısmen kabulü ile 28.01.1972 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ve fazla istemin reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.