Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/10885 E. 2014/11042 K. 15.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10885
KARAR NO : 2014/11042
KARAR TARİHİ : 15.05.2014

MAHKEMESİ : İzmir 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2013/105-2013/246

Davacı, yurtdışında işe giriş tarihinin Türkiye’de sigortalılık başlangıç tarihi 18/09/1975 olduğunun tespitine, yaşlılık aylık aylığına hak kazandığına, bağlanacak aylıklara faiz uygulanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Almanya’daki çalışması nedeniyle sigortalılık başlangıç tarihinin 18.9.1975 olarak tespiti ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 1.4.1955 doğumlu olan davacının sigorta başlangıç tarihinin Alman R. sigortasına girdiği 1.4.1973 (18 YAŞ) olduğu görülmekte ise de istemle bağlı kalınarak sigorta başlangıç tarihinin 18.9.1975 tarihi olduğunun tespitine,30.11.2012 tarihli tahsis talebini takip eden ay başı olan 1.12.2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine,bağlanacak olan yaşlılık aylıklarına ay be ay yasal faiz uygulanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 1.4.1955 doğumlu davacının ,17.09.2012 tarihinde borçlanma başvurusunda bulunduğu ve yurt dışında 18.8.1971-7.8.1981 tarihleri arasında geçen 2120 günlük süreyi 4/1-(a) bendi kapsamında borçlanarak bedelini 30.11.2012 tarihinde ödediği, Türkiye’de 11.9.1984-14.12.2010 tarihleri arasında geçen 1481 günlük 4/1-(a) bendi kapsamındaki hizmeti ile birlikte toplam 3601 gün hizmetinin bulunduğu, 18.8.1971 tarihinden itibaren yurt dışında eylemli çalışması bulunmakta ise de taleple bağlı kalınarak 18.9.1975 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulünün gerektiği, 30.11.2012 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu, tahsis talep tarihinde 37 yıl 2 ay 12 gün sigortalılık süresine ve 57 yıl 7 ay 29 gün yaşa sahip olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının 3601 gün 4/1-(a) bendi kapsamında sigortalılık süresi bulunmasına rağmen erkek olması nedeniyle 506 sayılı Kanun’un Geçici 81.maddesinin (C) bendine göre 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi, 3600 gün prim ödeme gün sayısı ve 55 yaş koşullarına sahip olması halinde aylık almaya hak kazanacaktır.
Davacının 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi (18.9.1975-23.05.2002) ve 3600 gün prim süresi koşuluna sahip olmakla birlikte 23.05.2002 tarihinde 55 yaşını ikmal etmediği, 55 yaş koşulunu 1.4.2010 tarihinde tamamlaması nedeniyle Geçici 81.maddenin (C) bendinin (bd) alt bendine göre 59 yaşın ikmali ile aylık almaya hak kazandığı, davacının 59 yaşını 1.4.2014 tarihinde ikmal etmesi nedeniyle 01.05.2014 tarihinden önce aylık alması mümkün olmadığından sigortalılık başlangıç tarihine yönelik istemin şimdiki gibi kabulüne, aylık isteminin ise reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde davanın tümden kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.