Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2012/5467 E. 2013/17341 K. 30.09.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/5467
KARAR NO : 2013/17341
KARAR TARİHİ : 30.09.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, asgari işçilik oranının yeniden hesaplanarak kuruma ödenmiş olan fazla miktarın faiziyle iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekilince duruşmalı, davalı vekilince de duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve özellikle davacı şirketin ön değerlendirme (araştırma) aşamasında hesaplanan fark prim ve gecikme zammını (gecikme cezasını) ödeyeceğini 29.12.2009 tarihinde yazılı olarak taahhüt etmesi nedeniyle Kurum alacağının 5510 sayılı Kanun’un 85/2 maddesine göre kesinleştiği anlaşılmakla davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı Kurumun avukatlık ücretine yönelik temyizine gelince,
Dava, davacı şirket aleyhine tespit edilmiş olan fazla işçilik oranına itiraz ile yeniden tespiti ile Kuruma ödenmiş olan fazla miktarın ve Kurumun sebebiyet verdiği zararın faiziyle birlikte tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de varılan bu sonuç avukatlık ücreti yönünden yerinde değildir.
Dava asgari işçilik oranının ön değerlendirme aşamasında % 8 olarak kabulü ile eksik işçiliğin bu oranın % 25 eksiği ile hesaplanması ve Kuruma fazladan ödenen miktarın tahsili ile Kurumun haksız işlemi sonucu teminat mektubunun çözülmesi için ödenen 2.117,14 TL zararın tahsili istemine ilişkindir.
Asgari işçilik oranının ön değerlendirme aşamasında % 8 olarak kabulü ile eksik işçiliğin bu oranın % 25 eksiği ile hesaplanması halinde ödenmesi gereken prim tutarı 34.470,45 TL, gecikme cezası ise 15.754,16 TL olup davacının iddiasına göre fazladan ödediği ve istirdatını talep ettiği fark 7.561,00 TL olmaktadır.

Yukarıda yer alan açıklamalar çerçevesinde dava değeri 9.678,14 TL olup davanın reddi nedeniyle davalı Kurum yararına hükmedilmesi gereken avukatlık ücreti 1.161,37 TL olduğu halde hatalı değerlendirme sonucu 1.100,00 TL maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı avukatlık ücreti yönünden düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının avukatlık ücretine dair (3.) bendinde yar alan “1.100,00 TL” rakamının silinerek yerine “1.161,37 TL” rakamının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 30.09.2013 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.