YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/4226
KARAR NO : 2012/8825
KARAR TARİHİ : 21.05.2012
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, çalıştığı iş ve işyeri itibariyle hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespitiyle, bu sürelerin sigortalılık süresine eklenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı çalıştığı iş ve işyeri itibariyle itibari hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespiti ile bu sürelerin sigortalılık süresine eklenmesine, 3600 gün şartının emeklilik esnasında nazara alınarak, primlerin emeklilikte maaşına yansıtılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüyle; davacının davalı işyerinde toplam 3878 gün çalışmasının olup yararlanması gereken itibari hizmet gün sayısının 970 gün olduğunun ve emeklilik işlemlerinin davalı Kurumca değerlendirilmesi gerektiğinin tespitine, gecikme tazminatı ve diğer konulardaki taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda dava dilekçesinde, davacının itibari hizmet süresinden yararlanma isteminin yasal ve doğal sonucuna ilişkin konulara yer verilmiş olmasının davanın kısmen kabulünü gerektirmediği ve doğacak prim farkının davacı yararına hüküm altına alınması konusunda da bir istem bulunmadığı halde, davanın kısmen kabulüyle, yargılama gideri ve vekalet ücretinden davacının da sorumluluğunu gerektirir şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, kararın gerekçe kısmındaki açıklamadan maddi hataya dayalı olduğu anlaşılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının tümden silinerek yerine;
“1-Davanın Kabulüne;
Davacının davalı işyerinde 19.03.1990-30.6.1992 tarihleri arasında 823 gün ve 02.04.1998-06.11.2006 tarihleri arasında 3056 gün olmak üzere toplam 3878 gün çalıştığı, yararlanması gereken itibari hizmet süresinin 970 gün (2 yıl 8 ay 10 gün) olduğunun tespitine,
2-Davacının emeklilik işlemlerinin davalı Kurum tarafından nazara alınması gerektiğinin tespitine,
3-Gecikme tazminatı ve diğer konulardaki taleplerinin reddine,
4-Davacı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde geçerli olan A.A.Ü.T’ne göre 1.200,00 TL. avukatlık ücretinin davalı Kurum ve işveren şirketten müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
5-Davacı tarafından yapılan toplam 383,00 TL yargılama giderinin davalı Kurum ve işveren şirketten müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
6-Davacı tarafından peşin yatırılan 28,40 TL harcın davalı işveren şirketten alınarak davacıya verilmesine, peşin harcın mahsubu ile bakiye 5,30 TL harcın davalı işveren şirketten alınarak Hazineye gelir kaydına” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 21.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.