YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/24299
KARAR NO : 2014/161
KARAR TARİHİ : 13.01.2014

MAHKEMESİ : Sivas İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2009/579-2012/339

Davacı, malulen emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi….. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum’un aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının malulen emekli olması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacıya 12.03.2012 tarihini takip eden aybaşı olan 01.04.2012 tarihinden itibaren 5510 Sayılı Yasanın 25.maddesi uyarınca malüllük aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Bedensel ve ruhsal arızalar nedeniyle sigortalıya ya da hak sahiplerine sosyal sigorta yardımlarının yapılabilmesi, yasal çerçevede bir raporun alınmış olmasına bağlıdır.
5510 sayılı Yasanın 95. maddesine göre, “Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurum tarafından verilen karara ilgililerin itirazı halinde durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nca karara bağlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurum’un birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir. Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin 55. maddesine göre sigortalının malullük durumunun Kurumca yetkilendirilen sağlık sunucularının sağlık kurulunca usulüne uygun düzenlenecek raporların Kurum Sağlık Kurulu’nca incelenmesi sonucu Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği’nde belirlenen usul ve esaslara göre tespit edileceği, anılan Yönetmeliğin 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı Eğitim ve Araştırma Hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı Asker Hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulu’nca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulu’nca inceleneceği bildirilmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulu’nca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararı’na itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu’na gidilerek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 24/06/2006 tarihinde davalı Kurum’a başvurarak maluliyet aylığı talebinde bulunduğu, davalı Kurum’un cevap dilekçesi ile 23/09/2009 tarih ve 32267 sayılı Kurum yazısı ile davacının 09/06/2009 tarihli maluliyet oranının tespitine ilişkin talebinin reddedildiğinin mahkemeye bildirdiği, yargılama esnasında alınan Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 20/08/2010 tarih ve 60/4918 sayılı kararı ile; “sigortalının çalışma gücünün en az %60 ını kaybetmemiş olması nedeniyle malül sayılamayacağı”nın belirtildiği, davacı vekilinin karara karşı itirazı üzerine Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’ndan alınan 04/05/2012 tarih ve 4656 sayılı karar ile “davacının meslekte kazanma gücünü %75 oranında kaybetmiş sayılacağının oybirliği ile kabul edildiği”nin belirtildiği, mahkeme tarafından bu raporun esas alınarak yazılı şekilde karar verildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu tarafından verilen karar ile Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu raporu arasında çelişki oluştuğu halde Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’ndan rapor alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; yukarıda açıklandığı şekilde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu raporu arasındaki çelişkiyi gidermek ve davacının çalışma gücü kaybı oranının 2/3 oranında malul olup olmadığını ve 2/3 oranında malul ise, hangi tarihten itibaren 2/3 oranında maluliyeti bulunduğunu tespit etmek için Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’ndan rapor almak ve sonucuna göre maluliyet aylığı koşullarının davacı için gerçekleşip gerçekleşmediğini tüm unsurlarıyla tartışarak karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum’un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.