Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2012/23989 E. 2014/2646 K. 20.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/23989
KARAR NO : 2014/2646
KARAR TARİHİ : 20.02.2014

MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2010/1072-2012/941

Davacı, davalı Kurumca %9 olarak belirlenen asgari işçilik oranın iptaline, yeniden tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi …. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davalı Kurumun Şanlıurfa Belediyesi Ticaret Merkezi yapım işine dair asgari işçilik incelemesine esas aldığı % 9 asgari işçilik oranının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, Şanlıurfa Belediye Başkanlığınca ihale yoluyla yaptırılan Ticaret Merkezi yapım işinin davacı şirket tarafından yüklenilerek 09.04.2009 tarihinde kesin kabulün yapıldığı, Kurumun “4.4120.01.01.101104.63.01” sicil sırasında kayıtlı geçici mahiyetteki işyerinin 25.07.2006-22.02.2008 tarihleri arasında Kanun kapsamında bulunduğu, Kurumun araştırma (ön değerlendirme) aşamasında 19.389.309,98 TL istihkak bedeli, % 9 asgari işçilik oranının % 25 eksiği olan % 6,75 asgari işçilik oranı üzerinden 1.088.695,43 TL fark işçilik hesaplayarak % 35,50 prim oranı üzerinden 358.086,87 TL prim, 164.826,78 TL gecikme cezası ve zammı olmak üzere toplam 522.913,65 TL borç çıkardığı anlaşılmaktadır.
Asgari işçilik uygulamasına dair uyuşmazlıkların sağlıklı çözümü için kayıt ve defterler üzerinde inceleme yapılması, faturaların doğruluğunun ve niteliğinin belirlenmesi, incelemeye konu işin (sektörün) özelliklerine göre işçilik miktarının ve asgari işçilik oranının tespiti gerekir. Bu hususların incelenmesi ise özel ve teknik bilgiyi gerektirdiğinden; HMK’nın 266.maddesine göre asgari işçiliği teknik usullerle saptamasını bilen bir hukukçu, serbest muhasebeci mali müşavir bilirkişi (veya yeminli mali müşavir) ve asgari işçilik incelemesine konu iş (sektör) konusunda bilgi sahibi (inşaat mühendisi, elektrik mühendisi, otel yöneticisi vb.) bir bilirkişi olmak üzere üç kişilik bilirkişi kurulundan açıklayıcı ve denetime elverişli rapor alınmalıdır.
Mahkemece yapılan yargılamada; mahkemeye sunulan 29.04.2011 tarihli raporda asgari işçilik oranının % 4,75 olması gerektiğinin bildirildiği, 18.07.2012 tarihli raporda ise asgari işçilik oranının % 9 olması gerektiğinin bildirildiği, mahkemece yöntemine uygun bilirkişi kurulu oluşturulmadığı gibi bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmesi için yeni bir rapor da alınmadığı, ihale belgelerinin tümüyle getirtilmediği, Kurumun asgari işçilik oranının belirlenmesine dair karar ve eklerinin istenmediği, davacı şirketin defter ve kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, yukarıda anlatılan biçimde bilirkişi kurulunu oluşturmak, ihale belgelerini tümüyle getirtmek, Kurumun asgari işçilik oranının belirlenmesine dair karar ve eklerini istemek, davacı şirketin defter ve kayıtları ile ihale belgeleri üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırmak, ihale konusu işe dair birim fiyatları sormak ve sonucunda asgari işçilik oranına dair açıklayıcı ve denetime elverişli bilirkişi raporu alarak karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma sonucunda karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.