Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2012/22572 E. 2014/2413 K. 17.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/22572
KARAR NO : 2014/2413
KARAR TARİHİ : 17.02.2014

MAHKEMESİ : Giresun 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 11/09/2012
NUMARASI : 2011/124-2012/469

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/10/1976-30/06/1985 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi… tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalılara ait fındık fabrikasında 1.10.1976-30.6.1985 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya ait işyerinde her yıl Temmuz ve Ağustos ayları hariç olmak üzere 1.9.1983-31.7.1984, 1.9.1984-31.1.1985, 1.2.1985-30.6.1985 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının çalıştığı işyerinin davalı işverenler arasında farklı tarihlerde devir edildiği, davacının bu işverenler tarafından 18.10.1976 tarihinde ilk işe giriş bildirgesinin, devamında da 14.10.1978, 19.12.1983, 23.10.1984, 22.2.1985 tarihli tekrar işe giriş bildirgelerinin verildiği, 1976/4. dönemde 72 gün, 1977/1. dönemde 47 gün, 2. dönemde 10 gün, 1978/3. dönemde 10 gün, 4. dönemde 20 gün, 1983/3. dönemde 34 gün, 1984/1. dönemde 29 gün, 2. dönemde 19 gün, 3. dönemde 29 gün, 1985/1. dönemde 34 gün, 2. dönemde 17 gün çalışmasının bildirildiği, anlaşılmaktadır.
Gerçekten de davacı adına düzenlenmiş işe giriş bildirgesi Kuruma verilmiş ve çalışmaların bir kısmı bildirilmişse davacının talebi hakdüşürücü süreye uğramayacaktır.
Mahkemece davacının 1.9.1983-31.7.1984, 1.9.1984-31.1.1985, 1.2.1985-30.6.1985 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesi doğrudur ancak davacının 14.10.1978 tarihli işe giriş bildirgesi ile 1978/3. dönemde 10 gün çalışması bildirilmiş olduğundan 14.10.1978-1.9.1983 tarihleri arası döneme ait çalışmaları bakımından bu dönemde çalışmaları bulunan bordro tanıkları A.E., Y. S. P., H. A. ve diğer bir kısım bordro tanıklarının davacının çalışmasını doğrulayan beyanları dikkate alınmaksızın bu dönem yönünden hak düşürücü sürenin gerçekleştiği gerekçesi ile karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacının 14.10.1978 tarihli işe giriş bildirgesi ile 1978/3. dönemde 10 gün çalışması bildirilmiş olduğundan 14.10.1978-1.9.1983 tarihleri arası döneme ait çalışmaları bakımından bu dönemde çalışmaları bulunan bordro tanıkları A. E., Y. S. P., H. A. ve diğer bir kısım bordro tanıklarının beyanlarını değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Kabule göre de davacının 1984 yılında Temmuz ayı sonuna kadar çalışması bulunmasına ve hüküm de bu çalışmanın kabul edilmesine rağmen hükmün 1. fıkrasının “a” bendinde “Temmuz” ayı haricinde denilmek suretiyle hükümde çelişki yaratılması hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine, 17/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.