YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/22504
KARAR NO : 2014/1512
KARAR TARİHİ : 30.01.2014

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2011/534-2012/731

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/01/1995-01/04/2005 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi, davalılardan E.. K.. vekilince duruşmalı olarak tespit edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ….. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

KARAR

Dava, davacının 01.01.1995-01.04.2005 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının 01/08/1995-31/12/1995 tarihleri 70 gün, 01/01/1996- 31/12/1996 tarihlerinde 168 gün, 01/01/1997- 31/12/1997 tarihlerinde 168 gün, 01/01/1998- 31/12/1998 tarihlerinde 168 gün, 01/01/1999- 31/12/1999 tarihlerinde 168 gün, 01/01/2000- 31/12/2000 tarihlerinde 168 gün, 01/01/2001- 31/12/2001 tarihlerinde 168 gün, 01/01/2002- 31/12/2002 tarihlerinde 168 gün, 01/01/2003- 31/12/2003 tarihlerinde 168 gün, 01/01/2004- 31/12/2004 tarihlerinde 168 gün, 01/01/2005- 01/04/2005 tarihlerinde 42 gün olmak üzere toplam 1624 gün hizmetinin dönemsel prime esas asgari kazanç üzerinden tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalı işyerinde işe başladığına dair işe giriş belgesinin işverence düzenlenip kuruma verilmediği, SGK hizmet cetveline göre dava konusu edilen tarihler arasında herhangi bir bildirim bulunmadığı, davacının Kuruma yaptığı müracaat sonrasında şikayeti ile ilgili bir rapor düzenlenmediği anlaşılmaktadır.
Sosyal Güvenlik Hukukuna ilişkin bu tür davalarda talep değerlendirilirken gerçeğin bulunması asıldır. Davacı 01.01.1995-01.04.2005 tarihleri arasında geçen hizmetinin tespitini istemiştir. Bu yönü ile davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı yasanın 79/8 maddesidir. Anılan maddede yönetmelikle tespit edilen belgeler işveren tarafından verilmeyen sigortalıların çalıştıkları hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde dava açacakları hükmü öngörülmüştür.
Somut olayda davacının işe giriş bildirgesinin düzenlenmemesi ve kuruma herhangi bir şekilde hizmet bildirimi, ücretlerinden SGK ‘ya prim kesilmesi de söz konusu olmaması, yönetmelikte belirtilen belgelerin bulunmamasına göre, hizmet tespiti isteminin dava tarihine göre hak düşürücü süreye uğradığı açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin istemin hak düşürücü süre yönünden reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
30/01/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.