Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2012/15934 E. 2012/17020 K. 10.10.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/15934
KARAR NO : 2012/17020
KARAR TARİHİ : 10.10.2012

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, aylığının itibari hizmet süresi eklenerek ve 4447 sayılı Yasanın getirdiği değişiklikler nazara alınarak yeniden tespitiyle, fark alacağının yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde görevsizliğine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıya ödenmesi gereken yaşlılık aylığı miktarının tespiti ile 1.600,00 TL yaşlılık aylığı fark alacağının yasal faiziyle birlikte tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın idari yargıda görülmesi gerektiği gerekçesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre “yargı yolunun caiz olması” dava şartı olup mahkeme, dava şartlarının mevcut olup olmadığını, davanın her aşamasında kendiliğinden araştırır. Taraflar da dava şartı noksanlığını her zaman ileri sürebilirler. Mahkeme, dava şartı noksanlığını tespit ederse davanın usulden reddine karar verir.
Somut olayda, 5434 sayılı Yasa kapsamında iştirakçi iken yaşlılık aylığı bağlanan davacıya ödenmesi gereken yaşlılık aylığı miktarının tespiti ile 1.600,00 TL yaşlılık aylığı fark alacağının yasal faiziyle birlikte tahsili istemine ilişkin uyuşmazlığın idari yargıda görülmesi gerektiğine dair mahkeme gerekçesi yerinde ise de 6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan “yargı yolunun caiz olmaması” nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasında yer alan “MAHKEMEMİZİN GÖREVSİZLİĞİNE” sözcüklerinin ve hükmün (1.) bendinin tümüyle silinerek yerine,”1) 6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle DAVANIN USULDEN REDDİNE,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 10/10/2012 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.