Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2012/15000 E. 2013/5941 K. 27.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/15000
KARAR NO : 2013/5941
KARAR TARİHİ : 27.03.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 12/11/1979 olduğunun ve 12332835 sicil sayılı işyerindeki çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine
Dava davacının sigorta başlangıcının 12/11/1979 tarihi olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının çırak olarak mesleki bilgisini arttırmak için çalıştığı kabul ile 506 sayılı Yasa’nın 3/2.B. maddesine dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Yapılan incelemede davacıya ait 12/11/1979 tarihli işe giriş bildirgesinde “çırak ” ibaresinin … olmadığı, herhangi bir çıraklık sözleşmesinin bulunmadığı,tanık beyanlarına göre davacının torna Tesfiye işyerinde otomobil parça üretiminde çalıştığı davacının 21/08/1966 doğumlu ve henüz 13 yaşını bitirmiş olduğu nazara alınsa bile 506 sayılı Yasa’nın 2,3,35 ve 3308 sayılı Kanunun 25. maddesi ile borçlar Kanununun 313. maddelerinin uygulanmasında eğer “çırak” işyerindeki üretimlere bilfiil katılıyorsa, meslek ve sanat Eğitimi arka planda tutuluyorsa bu durumda çıraklık ilişkisinden söz edilemez. Çünkü çıraklık sözleşmesinde aktif ilişkinin üstün niteliği çalışma değil sigortalıya meslek ve sanatın öğretilmesidir.
Hal böyle olunca mahkemece davacının çalışması üretimle, ilgili fiili bir çalışma olduğu halde davanın kabulü yerine … gerekçelerde red edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
27/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.