Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2011/3995 E. 2013/3951 K. 06.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/3995
KARAR NO : 2013/3951
KARAR TARİHİ : 06.03.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde çalışmaya başladığı 03/01/1997 tarihinden itibaren olan çalışmalarının, 506 sayılı Kanunun 2098 sayılı Kanunla eklenen Ek 5/2nci maddesinde açıklanan ve de bunu değiştiren 3395 sayılı Kanunun 13ncü maddesinde bahsi geçen işlerden olduğundan, yaptığı iş itibari hizmet kapsamında olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davalı işyerinde çalışan davacının 506 sayılı Yasanın Ek-5.maddesine göre itibari hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının davalı işyerinde geçen çalışmalarının 506 sayılı Yasa’nın Ek-5.maddesi kapsamında kaldığı ve itibari hizmet süresinden yararlanma hakkı bulunduğu kabul edilerek 918 gün itibari hizmet süresi bulunduğunun tespitine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, davacının 506 sayılı Yasa’nın Ek-5.maddesinde yer alan itibari hizmet süresinden yararlanıp yararlanmayacağı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinin faal halde bulunmadığı ancak mahkemece bilirkişi heyeti ile işyerinde keşif yapıldığı, mahkemece Kartal 1.İş Mahkemesinin 2008/39 Esas sayılı dava dosyasında yapılan keşif doğrultusunda hazırlanan bilirkişi raporuna değinen bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulmuş ise de anılan dava dosyasının denetime elverişli bir biçimde getirtilmediği, davacının 1997 yılında 358 gün ve 1998 yılında 291 gün olmak üzere toplam 649 günlük sigortalı çalışmasının farklı sicil numarası olan işyerlerinde geçmesine karşın mahkemece bu işyerlerinin işyeri sicil dosyasının getirtilmediği ve bu işyerlerinin de davalı şirkete ait olup olmadığının araştırılmadığı, davacının bu işyerlerinde ve davalı işverene ait olduğu kabul edilen diğer işyerinde yaptığı görevin ne olduğu ve bu görevin 506 sayılı Yasa’nın Ek-5.maddesi kapsamında olup olmadığının sağlıklı bir biçimde araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, Kartal 1.İş Mahkemesinin 2008/39 Esas sayılı dava dosyasını getirtmek, davacının hizmet dökümünde görülen 1997 ve 1998 yıllarında sigortalı çalışmalarının bulunduğu işyerlerinin işyeri sicil dosyası ile ticaret sicil kayıtlarını getirtmek, davacının bu işyerlerinde ve davalı işverene ait olduğu kabul edilen diğer işyerinde yaptığı görevin itibari hizmet kapsamında kalıp kalmadığını davacının sigortalı sicil dosyası ile işyeri özlük dosyasını eksiksiz getirterek sağlıklı bir biçimde araştırmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Kabule göre davanın kabulüne karar verildiği belirtilmiş ise de talep ve hüküm altına alınan sürelere göre davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde davalı Kurum yararına avukatlık ücretine hükmedilmemesi de hatalıdır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırma sonucunda … biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.