YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/9295
KARAR NO : 2010/13223
KARAR TARİHİ : 27.12.2010

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozma üzerine ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere verilen karanın bozma kararına uygun olmasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacı isçinin manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, % 60 sürekli işgöremezlik oranına göre manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 42.000,00 TL manevi tazminatın 11/08/2005 tarihinden itibaren yürütülecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Meslek hastalığının, zamanla iyileşme göstermediği ve mevcut hastalık nedeniyle meslekte kazanma güç kayıp oranının zaman içinde artış gösterdiği fakat azalmadığı bilinen bilimsel bir gerçektir.Öte yandan, meslek hastalığının tesbit tarihinin, giderek malüliyet oranının belirlenme tarihi, faiz ile tazminatın miktarını doğrudan etkilediği ise söz götürmez. Hal böyle olunca, sürekli işgöremezlik oranının arttığı durumlarda ilk belirlenen işgöremezlik oranı ve artış oranları üzerinden ayrı ayrı manevi tazminat miktarının saptanması, faizin yürüteleceği tarihin de işgöremezliğin ve artış oranının belirlendiği tarihler olduğu gözönünde tutulmalıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; meslek hastalığı nedeniyle davacıda oluşan sürekli iş göremezlik oranının 11/08/2005 tarihinde % 13,2 , 09/02/2007 tarihinde YSK’ca % 78 olarak tespit edildiği, itiraz üzerine Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesince 18.4.2007 tarihli rapor ile %60 olarak, Adli Tıp Genel Kurulu’nun 19/08/2009 günlü kararı ile de % 60 olarak belirlediği, davacının asıl davada % 13,2 işgöremezlik oranı için 13.000,00 TL, birleşen 2007/469 Esas sayılı dava dosyasında % 46,8 fark maluliyet nedeniyle 40.000,00 TL, birleşen 2007/757 Esas sayılı dava dosyasında ise % 18 fark maluliyet nedeniyle 15.000,00 TL manevi tazminat talep ettiği, davalar birleştirilerek yapılan yargılama sonucunda mahkemece % 60 işgöremezlik oranı üzerinden hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Davacının 11/08/2005 tarihinde % 13,2 sürekli işgöremezliğinin, 09/02/2007 tarihinde %60 olarak belirlenmesi nedeniyle % 46,8 oranında fark maluliyetinin tespit edilmesi karşısında % 13,2 sürekli işgöremezlik oranı için belirlenecek manevi tazminat miktarına 11/08/2005 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesi, % 46,8 fark maluliyet için belirlenecek manevi tazminat miktarına da 09/02/2007 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekirken mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın % 60 işgöremezlik oranı üzerinden belirlenen manevi tazminat miktarına sürekli işgöremezliğin ilk olarak belirlendiği 11/08/2005 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların manevi tazminatın miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 27/12/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.