YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/8433
KARAR NO : 2010/9870
KARAR TARİHİ : 14.10.2010
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 25.5.2005- 25.11.2005 tarihleri arasında geçen ve kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tesbitiyle işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı, kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm ,davalı iş verenin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işverene ait oto satış galerisi iş yerinde satış elemanı olarak 25.5.2005-25.11.2005 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı halde bildirim yapılmadığını ileri sürerek çalıştığı sürelerin tespitine ve bir kısım işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacının davalıya ait iş yerinde 25.5.2005-25.11.2005 tarihleri arasında kesintisiz hizmet akti ile çalıştığının tesbiti ile ödenmeyen 2.100.00 TL ücret alacağı, 1.500,00 TL prim alacağı ile 40.72 TL ulusal bayram-genel tatil alacağının faizi ile davalı işverenden tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Toplanan deliller, dinlenen bordro tanıkları ve alınan bilirkişi raporundan, davacının davalıya ait iş yerinde 25.5.2005-25.11.2005 tarihleri arasında hizmet akti ile çalıştığı anlaşılmakla hizmet tesbiti yönünden davanın kabulüne karar verilmesi doğrudur. Ancak HUMK’nun 356.maddesi uyarınca mahkemece davacıya re’sen teklif edilen yeminin edası sırasında davacı 17.9.2008 tarihli celsede “Çalıştığım sürece 15 günlük maaş aldım,bunun dışında herhangi bir ücret almadım” demek suretiyle 15 günlük ücret alacağını aldığını açıkça kabul ettiğinden hesaplanan ücret alacağından tahsil edilen 15 günlük 175,07 TL ücretin düşülmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı HUMK 438/7.maddesi gereği düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün 7. ve 10. satırlarında yer alan “2.100.90 TL” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine “1.925.83 TL ” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün 19. satırında yer alan “196.65 YTL”, 20. satırında yer alan “150.65 YTL” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerlerine “187.19 TL” ve “141.19 TL” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün değiştirilen ve düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan işverene yükletilmesine, 14.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.