YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/12415
KARAR NO : 2010/12001
KARAR TARİHİ : 06.12.2010

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalı işveren nezdinde 1.1.1991-1.10.2000 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacakları ve tazminatının ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Davalı işveren vekilinin,işçilik alacaklarına yönelik temyiz istemine gelince;
HUMK’nun 427. maddesindeki parasal sınırları değiştiren 5219 sayılı Yasa’nın 2/c maddesi ile 21.7.2004 tarihinden itibaren verilecek kararlarda 40,00-TL olan kesinlik sınırı 1.000,00 TL’ye çıkarılmıştır. Diğer bir deyişle 21.7.2004 tarihinden itibaren verilen kararların temyiz edilebilmesi için hüküm altına alınan miktarın 1.000,00-YTL’yi geçmesi gerekir.
HUMK’na 5236 sayılı Yasa’nın 19. maddesi ile eklenen Ek-4.maddeye göre ise “Görev, kesin hüküm, istinaf, temyiz, Yargıtay’da duruşma, senetle ispata ve sulh mahkemelerindeki taksim davalarında muhakeme usulünün belirlenmesine ilişkin maddelerdeki parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilân edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on milyon lirayı (10,00-TL) aşmayan kısımları dikkate alınmaz.”
2009 yılında bu parasal sınır 1.400,00TL.olarak uygulanmıştır. Öte yandan 04.11.2009 gün ve 27406 sayılı Resmi Gazetede ilan edilen Maliye Bakanlığı’na ait 392 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, 2009 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı % 2,2 olarak öngörülmüştür. Buna göre, 2010 yılında mahkemelerce verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 1.430,00. TL.’sini geçmesi gerekir.
Somut olayda, temyiz konusu dava değeri 801.00-TL’dir.
Bu durumda hüküm kesin nitelik taşıdığından 1.6.1990 gün ve 1989/3 E. 1990/4 K. Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da göz önünde tutularak davalı işveren vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
2-Davalı, Kurum vekili ile işveren vekilinin,hizmet tespitine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazları yönünden; …/…
Dosyadaki yazılara,hükmün bozmaya uygun olmasına,delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre,davalı vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı işverenin işçilik alacaklarına ilişkin hükme yönelik temyiz dilekçesinin kesinlikten reddine, davalıların yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 6.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.