Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2010/12159 E. 2012/7142 K. 02.05.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/12159
KARAR NO : 2012/7142
KARAR TARİHİ : 02.05.2012

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 02/04/2000-12/05/2005 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalıların tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyizine gelince; dava davacının 02.04.2000-12.05.2005 tarihleri arasında dvalıya ait işyerinde hizmet aktine dayalı olarak geçen ve Kuruma eksik bildirilen sigortalı hizmetlerin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istemin kısmen kabulü ile, 5 yıllık hakdüşürücü süre nazara alınarak davacının 06.04.2001-12.05.2005 tarihleri arasında 477 gün daha davalıya ait işyerinde çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanun’un 79/10. maddesidir. Anılan maddede yönetmelikte tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen sigortalılar ile çalıştıkları Kurumca tespit edilmeyen sigortalıların hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içinde dava açacakları hükmü yer almıştır.
Somut olayda, davacının 12.05.2005 tarihinde işyerinden ayrıldığı, davanın ise davacının hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içinde 08.03.2006 tarihinde açıldığının, ayrıca davacının işveren tarafından birden fazla işe giriş bildirgesi verilerek bir kısım hizmetlerinin Kuruma bildirildiği ve primlerinin ödendiğinin dosyadaki belgelerden anlaşılmasına göre 5 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğinden söz edilemeyeceği ortadadır.
Öte yandan dosya içindeki bilgi ve belgelere göre işyerinin mevsimlik olarak çalıştırıldığı, çalışmaya ara verildiği dönemlerde de hizmet akti kesintiye uğramış sayılmayacağından mevsimlik çalışmaların hak düşürücü süreye tabi olmadığı Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Mahkemece, davacının 02.04.2000-06.04.2001 tarihleri arasındaki döneme ilişkin isteminin de kabulüne karar verilmesi gerekirken 06.04.2001 tarihinden önceki çalışmalarının hakdüşürücü süreye uğradığı gerekçesiyle bu dönemin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan …’ye yükletilmesine, 02.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.