YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/9519
KARAR NO : 2010/1409
KARAR TARİHİ : 15.02.2010
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, iş kazası sonucu meydana gelen ve SGK’ca %31olarak belirlenen beden güç kayıp oranının Adli Tıp Kurumunca %51 olarak belirlenmesi nedeniyle oluşan %20 fark nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulunun 13.07.2007 gün ve 4292 sayılı, raporuna göre dava kısmen kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmiştir.
Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesidir. Anılan maddeye göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği bildirilmiştir. Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 45. maddesinde sürekli iş göremezlik gelirinin iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum Sağlık Kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalıya bağlanacağı bildirilmiştir.
Bu davada mahkemece sigortalıda oluşan beden güç kayıp oranının belirlenmesi 5510 sayılı Yasa gereğince davacıya belirlenen bu orana göre Sosyal Güvenlik Kurumunca gelir bağlanması sonucu da doğuracağından sigortalıda oluşan beden güç kayıp oranının kaç olduğu Sosyal Güvenlik Kurumunun dahi hak alanını ilgilendirmektedir. İlerde davacıya mahkemece belirlenen bu oran üzerinden gelir bağlanması ve davalı işverenden de bu oran gözetilerek maddi zararın tazmini istenebileceğinden ve bu davada SGK taraf olmadığından yeni ihtilafların çıkmasını ve başka davaların açılmasını engellemek açısından usul ekonomisi de gözetilerek Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı da davaya dahil edilmek suretiyle Kurumunda tarafı olduğu dava sonucunda beden güç kayıp oranının belirlenmesi gerekir.Öte yandan 5510 sayılı Yasa’nın 95. maddesine göre “Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usûl ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usûlüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade ederek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir.Usûlüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usûlüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir.
Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşleri Yönetmeliğinin Geçici 1. maddesinde; Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce çalışma gücü kaybı, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malullüğü, harp malullüğü sonucu meslekte kazanma gücü kaybı ile erken yaşlanma durumlarının tespiti talebinde bulunan sigortalılar ve hak sahipleri için, yürürlükten kaldırılan ilgili sosyal güvenlik mevzuatının 5510 sayılı Yasa’ya aykırı olmayan hükümlerinin uygulanacağı, 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahli Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kululunca inceleneceği bildirilmiştir. Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda, SSK Çerkezköy Hastanesi’nin 18.04.2002 tarih , 914 sayılı, 10.05.2004 tarih, 1949 sayılı, SSK İstanbul Eğitim Hastanesi’nin 30.07.2004 tarih, 11525 sayılı Sağlık Kurulu Raporlarına istinaden SGK Sağlık İşleri Genel Müdürlüğü Tedavi Hizmetleri ve Maluliyet Dairesi Başkanlığınca iş kazası sonucu davacıya %31 oranında iş göremezlik oranı takdir edilmiştir. SS Yüksek Sağlık Kurulunun 18.08.2006 gün 3/153 sayılı raporunda %31 olan iş göremezlik oranı, Adli Tıp 3.İhtisas Kurulunun 13.07.2007 gün ve 4292 sayılı raporunda %51 olarak belirlenmiştir. Raporlar arasında çelişki giderilerek gerçek maluliyet oranı belirlenmelidir.
Yapılacak iş; davacıya dava sonucu itibariyle Sosyal Güvenlik Kurumunun da hak alanını ilgilendirdiğinden Sosyal Güvenlik Kurumunu yöntemince davaya dahil etmesi için önel vermek, 5510 Sayılı Yasanın 95. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca kurum Yüksek Sağlık Kurulundan ve Adli Tıp Kurulundan alınan raporlara itiraz edildiğine göre üst kurul olan Adli Tıp Genel Kurulunda rapor alınarak sonuca gitmektir.
Mahkemece Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığının taraf olmadığı bu davada davacının beden güç kaybı oranının %51 olduğunun kabulüyle yasal prosedür işletilmeden çelişik raporlar ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,15.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.