Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2009/2324 E. 2010/1659 K. 18.02.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/2324
KARAR NO : 2010/1659
KARAR TARİHİ : 18.02.2010

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 18/07/2001-03/03/2006 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere ve temyiz nedenlerine göre davalı Sosyal Güvenlik Kurumunun tüm, davalı işverenin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde 18.07.2001-03.03.2006 tarihleri arasında geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istemin kabulü ile davacının davalı işverene ait işyerinde 18.07.2001-03.03.2006 tarihleri arasında Kuruma bildirilen süreler dışlanmak suretiyle kesintisiz olarak çalıştığının tesbitine karar verilmiştir.
HUMK.’nun 417.maddesi hükmüne göre yargılama giderleri haksız çıkan yani aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir.Aynı Yasa’nın 423.maddesinin 6.fıkrasına göre ise avukatlık ücreti yargılama giderlerindendir.Davada haklı çıkan tarafın peşin olarak ödediği diğer yargılama giderleri gibi,avukatlık ücretinin de haksız çıkan taraftan alınarak,haklı çıkan tarafa verilmesine hükmolunur.HUMK’nun 419.maddesine göre de davada haksız çıkan tarafta birden fazla kişi varsa,mahkeme yargılama harç ve giderlerini davadaki ilgilerine göre bu dava arkadaşları arasında paylaştırır ve dava arkadaşlarının müteselsilen sorumlu olduklarına da karar verebilir.Hal böyle olunca davanın kabulüne karar verildiğine göre, yargılama giderlerinden olan avukatlık ücretinin davalılardan alınmasına karar verilmesi gerekirken davalılardan sadece işveren aleyhine avukatlık ücretine hükmolunması, davalı Kurumun sorumlu tutulmaması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3.bendinin silinerek,yerine “Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 500,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden ilgilisine yükletilmesine, 18.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.