YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/13164
KARAR NO : 2010/10128
KARAR TARİHİ : 19.10.2010
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 16.2.1998 tarihinden itibaren çalışmalarının 506 sayılı kanunun Ek 5/2.maddesi kapsamına girdiğinin tesbitine, emeklilik esnasında nazara alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin tüm, davalı … Genel Müdürlüğü’nün aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı 16.02.1998 tarihinden itibaren davalıya ait ambalaj fabrikasında rotogravür bölümünde üretim ustası olarak geçen çalışmalarının 506 sayılı Yasanın Ek 5/2 maddesi kapsamında kaldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ve bu karar süresinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemenin davacının çalışmalarının 506 sayılı Yasanın Ek-5 maddesi kapsamında geçtiğine ve itibari hizmet süresine ilişkin kararı isabetlidir. Ancak yargılama gideri ile avukatlık ücretinden sadece davalı işverenin sorumlu tutulması isabetsiz olmuştur. HUMK. nun 417. maddesine göre, yargılama masrafları kural olarak, davada haksız çıkan tarafa yükletilir. Kural bu olmakla birlikte HUMK’ nun 94/2. maddesine göre hal ve durumu ile aleyhine dava açılmasına sebebiyet vermemiş ve ilk oturumda davayı kabul etmiş olan davalı yargılama harç ve giderlerine mahkûm edilemez.
Somut olayda davalı Kurum davanın reddini isteyerek çekişmeyi sürdürdüğüne göre yargılama gideri ve avukatlık ücretinden diğer davalı ile birlikte sorumlu tutulması gerekirken, yargılama gideri ve avukatlık ücretinden davalılardan Tekel Genel Müd. AŞ’nin tek başına sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasında yazılı bulunan: “575,00-TL ücreti vekâletin davalı … Müdürlüğünden alınarak davacıya verilmesine, Davacı tarafça yapılan masraflar toplamı olan 375,24-TL yargılama giderinin davalı … Müdürlüğünden alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin silinmesine yerlerine: “575,00-TL ücreti vekâletin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, Davacı tarafça yapılan masraflar toplamı olan 375,24-TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan Tekel Genel Müdürlüğüne yükletilmesine, 19.10.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.
.