YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/10784
KARAR NO : 2010/7274
KARAR TARİHİ : 21.06.2010
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Davacı, davalılardan işveren nezdinde 1996-2005 tarihleri arasında çalışmış olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2 Davacı, davalı işyerinde 30.10.1996-30.8.2005 tarihleri arasında geçen ve Kurum’a bildirilmeyen eksik sürelerin tespitini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 30.10.1996-31.12.2001 tarihleri arasındaki süreler hak düşümüne uğradığından reddine, davacının kuruma bildirilen süreler dışında 2002 yılı 3 dönemde 58 gün, 2003 yılı 3. dönemde 89 gün, 2004 yılı 7.,8.,9.,10.,11. ve 12. aylarda 30’ar gün, olmak üzere 327 gün davalı işyerinde çalıştığının tespitine karar verilmiştir
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 1.11.1994-30.4.1997 ve 1.10.1997-30.4.1998, 1.7.2003-1.10.2003 tarihleri arasında başka işyerlerinde, 1.1.2002-1.9.2002, 31.11.2002-30.6.2003 ve 1.1.2004-30.8.2005 tarihleri arasında ise davalı işyerinden kapıcılık hizmeti nedeniyle kısmi bildirimlerin yapıldığı ve işçilik alacakları davasında davacının 30.8.2005 tarihinde feshedilen iş aktine göre 3 yıl 8 ay çalışması için alacak talep ettiği ve mahkemece verilen 24.7.2006 tarihli kararda davacının 1.1.2002-30.8.2005 tarihleri arasında 3 yıl 8 ay üzerinden hesaplanan alacaklarının hüküm altına alındığı ve kararın taraflarca temyiz edilmediği, davalı Apartman Yönetiminin Karar Defterinde 1998, 1999 ve 2001 yıllarında kaloriferci olarak davacıya ödeme yapıldığına dair kararların bulunduğu anlaşılmaktadır
506 sayılı yasanın 79/8 maddesi gereği bu tür davaların 5 yıllık hak düşürücü süre içinde açılması gerekir. Davacının başka bir işverenin işyerinde 1.11.1994-30.4.1997 ve 1.10.1997-30.4.1998 tarihleri arasında çalıştığından, 1.1.1997-30.9.1997 tarihleri arasındaki istemin hak düşürücü süreye uğradığından reddine karar verilmesi doğrudur. Davacının başka işyeri çalışmasının sona erdiği 30.4.1998 tarihinden 31.12.2001 tarihine kadar olan süre için çalışmanın sona erdiği yılın sonundan itibaren dava tarihine göre 5 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğinden söz edilemeyeceğinden bu dönemin reddi isabetsiz olmuştur
Somut olayda davacının davalı işyerinde 30.4.1998-31.12.2001 tarihleri arasında çalıştığı işyeri karar defteri ve komşu işyeri tanıklarının anlatımları ile doğrulandığından bu döneme ilişkin tespit isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken, hak düşürcü süreden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine ,21.6.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.