Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2008/20324 E. 2009/16840 K. 22.12.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/20324
KARAR NO : 2009/16840
KARAR TARİHİ : 22.12.2009

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan Bakanlığa bağlı işyerinde 01.11.1981-30.05.2008 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı …K. nun ve …’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalı …’na bağlı İpsala Halk Eğitim Merkezinde 1.11.1981-30.5.2008 tarihleri arasında tam gün aylık 30’ar gün hizmet akdi ile çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece istemin aynen kabulü ile; davacının tespitini istediği dönemlerde …’na bağlı İpsala Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğünde tam gün aylık 30’ar gün çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı Bakanlığa bağlı 14816 sigorta nolu İpsala/Pazardere Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü işyerinden davacının 2.11.1981 tarihinde işe başladığına işe giriş bildirgesinin verildiği, aynı işyerinden 10.10.1983, 7.10.1985, 1.10.1986, 1.10.1987, 13.10.1988, 2.10.1989,1.10.1990, 30.9.1991, 19.10.1992, 27.12.1993, 1.11.1994, 20.11.1995, 4.3.1996, 2.12.1996, 3.11.1997, ve 9.11.1994 tarihlerinde tekrar giriş bildirgelerinin verildiği, ayrıca 16.6.1989 ve 23.11.1993 tarihlerinde 18773 sigorta nolu İpsala Belediye Başkanlığı işyerinden iki adet giriş bildirgesinin verildiği, hizmet döküm cetvelinde bir kısım hizmetlerinin bildirildiği görülmektedir. Davalı Halk Eğitim Merkezi işyerinin 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı tarihi araştırılmamıştır.
21.5.1977 tarihli … kurumlarında sözleşmeli veya ek ders görevi ile görevlendirilecek uzman ve usta öğreticiler hakkında yönetmelik ile 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 89.maddesi uyarınca yürürlüğe konulan … öğretmen ve yöneticilerinin ücretli ders saatlerine ilişkin 4.11.1983 tarihli Bakanlar Kurulu kararında, kadrolu bulunmayan uzman ve usta öğreticilerin “ders ücreti karşılığı” görevlendirileceği açıkça belirtilmiştir. Ayrıca, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63.maddesi (1475 sayılı Kanun’un 61.maddesi) gereğince 7.5 saatlik çalışma süreleri bir gün kabul edilmektedir.
Somut olayda; davacının davalı işyerinde hizmet akdine bağlı olarak çalıştığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır Uyuşmazlık, davacının davalı işyerinde geçen çalışmalarının kısmi veya tam süreli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.Hal böyle olunca davacının günlük mesaisinin tamamını bu işe ayırıp ayırmadığının ve aynı işyerinde tam gün süreli çalışan emsal çalışanlarla aynı işi yapıp yapmadığının yada tam gün süreli çalışan emsal çalışanlara göre önemli ölçüde daha az çalışıp çalışmadığının belirlemek için davalı işyerinden davacı adına düzenlenen, ders programları da getirtilerek dosyada bulunana, devam-devamsızlık ve puantaj kayıtları ile ücret belgeleri birlikte incelenmeli, okula geliş ve ayrılış saatleri de göz önüne alınarak davacının günlük girilen ders saati itibariyle mesaisini tam gün olarak davalı işveren nezdinde geçirip geçirmediği, diğer bir anlatımla bir günlük çalışma mesaisinin tümünü davalı işyerine hasredip etmediği saptanmalı, daha az saat derse girilen günlerde tam gün mesaisinin davalı işveren nezdinde geçtiği kabul edilemeyeceğine göre 7,5 saatlik çalışmanın 1 gün kabul edilmek suretiyle hesap yapılası gerekirken, ifadeleri yetersiz olan tanık beyanlarını esas alan bilirkişi raporuna göre sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.12.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.