YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/16702
KARAR NO : 2009/15690
KARAR TARİHİ : 07.12.2009
Davacı, …… ile davalı, Sosyal Güvenlik Kurumu aralarındaki tespit davası hakkında İstanbul 3. Iş Mahkemesinden verilen 29.7.2008 gün ve 687/459 sayılı kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Dava, davacıya bağlanan sürekli iş göremezlik gelirinin eksik ödenmesinden kaynaklanan fark alacaklarının faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece ücretten doğan fark aylık isteminin kısmen kabulü ile 58,54 TL’nın ödenmesi gereken tarihlerden başlayarak faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacıya 16.10.1991 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle aylık bürüt 587,400 TL kazanca göre gelir bağlandığını, Kurumun 30.6.2008 tarihli yazısında kesinleşen İstanbul 5. İş Mahkemesinin 1993/234 esas işçilik alacakları dosyasında esas alınan aylık bürüt 2.710,608 TL ücrete göre hesap yapıldığında davacıya ödenmesi gereken fark alacaklarının ayrıntılı şekilde bildirdiği, davacı vekilinin 28.7.2008 tarihli dilekçesiyle maluliyet oranında doğacak fark alacaklarını atiye bıraktıklarını, ücret farkından doğan alacaklarına karşılık gelmek üzere Kurumca ayrıntısı bildirilen toplam 58,54 TL’nin tahsiline karar verilmesini talep ettiği anlaşılmaktadır.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda değişiklik yapan 5219 sayılı yasanın 2.maddesi uyarınca 21.07.2004 tarihinden sonra, anılan yasanın 427.maddesindeki kesinlik sınırı, 1.000 .-YTL.’ye çıkarılmış olup, inceleme konusu karar bu tarihten sonra verilmiş ve kesinlik sınırının altında bulunmuş olmakla, söz konusu maddelere göre hüküm kesin nitelik taşıdığından 01.06.1990 tarih ve E: 1989/3, K: 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, kararın kesinlik sınırları içinde kalması nedeniyle Dairemizce reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.