Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2008/16574 E. 2009/15541 K. 24.11.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/16574
KARAR NO : 2009/15541
KARAR TARİHİ : 24.11.2009

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (iş)Mahkemesi

Davacı, 1.11.1988- 26.7.2006 tarihleri arası ödediği bağkur primlerinin geçerli olduğunun tespiti ile 1.8.2006 tarihinden itibaren emekli olması gerektiğine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava nitelikçe, davacının 01.11.1988 0ile26.07.2006 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa’ya tabi çalışmalar dışında 2926 sayılı yasaya tabi sigortalı olduğunun ve 26.07.2006 tahsis talep tairihi takip eden aybaşı olan 01.08.2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 01.11.1988 ile 01.06.2006 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduğunun ve 01.08.2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiş ise de varılan bu sonuç hatalı olmuştur.
Gerçekten davacının 27.02.1989-15.05.1989 tarihleri arasında 21 gün, 15.02.1990-15.04.1990 tarihleri arasında 24 gün, 01.03.1991-14.05.1991 tarihleri arasında 17 gün ve 01.03.1992-15.04.1992 tarihleri arasında 26 gün 506 sayılı Yasa kapsamında kısa süreli zorunlu sigortalı çalışmalarının olduğu dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
2926 sayılı Yasa’nın 6/b maddesinde “Diğer sosyal güvenlik kuruşları kapsamına tabi bir işte çalışanların çalışmaya başladıkları tarihten itibaren sigortalıklarının sona ereceği” düzenlenmiştir.Bu duruma göre 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmanın başladığı tarihte Tarım … sigortalılığının sona ereceği ortadadır.
Öte yandan Tarım … sigortası kapsamında kesintisiz tarımsal faaliyetin bulunduğunun anlaşıldığı hallerde, 506 sayılı Yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmaların 2926 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığı tümden sona erdirmeyeceği, 2926 sayılı Yasa’nın 36 ve 10.maddesindeki şartlarında gerçekleşmesi halinde 506 sayılı Yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmalar dışında kalan süreler bakımından Tarım … sigortalısı olunduğunun kabulünün gerekeceği, dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Hal böyle olunca ve özellikle dava konusu dönemde Tarım … sigortası kapsamında davacının kesintisiz tarımsal faaliyetinin bulunduğunun anlaşılmasına göre,506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmaları dışında kalan süreler bakımından Tarım … sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmek gerekirken,yazılı şekilde çifte sigortalılık oluşturacak biçimde dava konusu dönemin tamamında Tarım … sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden ötürü hüküm fıkrasının ikinci bendinin silinmesine yerine: “Davacının 01.11.1988-01.06.2006 tarihleri arasında kalan dönemde, 27.02.1989-15.05.1989 tarihleri arasında 21 gün, 15.02.1990-15.04.1990 tarihleri arasında 24 gün, 01.03.1991-14.05.1991 tarihleri arasında 17 gün ve 01.03.1992-15.04.1992 tarihleri arasında 26 gün 506 sayılı Yasa kapsamında kısa süreli çalışmaları dışında kalan sürelerde Tarım … sigortalısı olduğunun tespitine” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 24.11.2009 gününde oybirliği ile karar verildi.