YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/16248
KARAR NO : 2009/14172
KARAR TARİHİ : 03.11.2009
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalı işveren nezdinde 1.1.1999-25.3.2004 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan Sağlık Bakanlığı vekillerince temyiz edilmesi, davacı vekilincede duruşma talep edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
1-Hüküm, iş mahkemesince verilmiştir.5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş olan nihai kararların temyiz süresi 8 gündür.
Somut olayda hüküm davacı tarafın yüzüne karşı 17.06.2008 tarihinde tefhim olunmuştur.Temyiz dilekçesi ise 24.06.2008 tarihinde harcı yatırılarak verilmiş, 30.06.2008 tarihinde temyiz defterine kaydolunmuştur.Mahkemece temyiz harç ve masraflarının tamamlanmasına ilişkin muhtıra davacı vekiline 07.07.2008 tarihinde tebliğ edilmiş,masraflar ve temyiz başvuru harcı muhtıra ile verilen 7 günlük sürenin bitiminden sonra 15.07.2008 tarihinde yatırılmış, mahkemenin temyiz talebini reddeden 29.07.2008 tarihli ek kararı süresinde temyiz edilmiştir. Şu durumda harç ve masrfların tamamlandığı tarih itibarı ile yasanın öngördüğü 8 günlük temyiz süresi ve HUMK’nun 434. Maddesi uyarınca tebliğ olunan muhtıranın öngördüğü 7 günlük süre geçmiştir.
O halde 01.06.1990 tarih ve 1989/3E.-1990/4K. Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da göz önünde tutularak temyiz dilekçesinin süre aşımı nedeni ile reddine ilişkin olarak verilen mahkeme kararında isabetsizlik bulunmadığından davacının bu yönü amaçlayan tüm temyiz itirazlarının reddi ile, temyiz talebinin reddine ilişkin 29.7.2008 tarihli hükmün ONANMASINA, karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara,toplanan delillere,hükmün dayandığı gerektirici sebepleregöre davalı Sağlık Bakanlığının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
3-Sağlık Bakanlığı Genel bütçeye tabi idarelerden olması itibarı ile 492 sayılı Harçlar Yasa’sının 13/j maddesine göre Hazine harçtan muaf olduğundan davalı Sağlık Bakanlığının yargılama harçları ile sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 16. ve 17. satırlarında yer alan “Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesinden müştereken ve müteselsilen” sözcüklerinin tümü ile silinmesine, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 60.00-TL temyiz başvuru harcının davacı tarafından yatırılmış olduğu anlaşılmakla, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 03.11.2009 günlü oturumda oybirliği ile karar verildi.