YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/15558
KARAR NO : 2009/14237
KARAR TARİHİ : 05.11.2009

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı,davalı işveren nezdinde 14.9.2003-25.5.2007 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ….. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Davacı, davalı işverene ait işyerinde 14.09.2003-25.05.2007 tarihleri arasında geçen ve SSK’na bildirilmeyen çalışmalarının tesbiti ile bu döneme ilişkin işçilik alacaklarını istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esAs karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa 14.05.2008 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile, gerekçeli kararın aykırı olduğu, kısa kararda davacının hizmet tespitine karar verilmiş olmasına rağmen, gerekçeli kararın hüküm kısmında, hizmet tespitine dair hüküm kurulmadan, sadece kıdem ve ihbar tazminatına karar verildiği zaptın ve gerekçeli kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı SGK’nun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 05.11.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.