YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/12298
KARAR NO : 2009/11584
KARAR TARİHİ : 29.09.2009

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, davalı işveren nezdinde 273 günlük çalışma süresinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1.Dosyadaki yazılara,toplanan delillere,hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının tüm davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava 506 sayılı Yasa’nın 79. maddesinden kaynaklanan hizmet tesbiti niteliğinde olup, davacının davalıya ait motel işletmesi işyerinde 15.04.1998-10.06.1999 tarihleri arasında ve 1 Nisan-31 Ekim tarihlerini kapsayacak şekilde, mevsimlik olarak geçen hizmetinin tesbitine ilişkindir.
Mahkemece 1996/2 dönemde 30 gün,1996/3 dönemde 28 gün,1997/3 dönemde 45 gün,1998/2 dönemde 80 gün,1998/3 dönemde 35 gün,1999/2 dönemde ise 45 günlük hizmetin tesbitine karar verilmiştir.
Davacının SSK dan getirtilen şahsi dosyasından 1996-1997-1998 yıllarında çalışılan dönemlerle ilgili olarak kuruma kısmi bildirimlerin yapıldığı anlaşılmaktadır.
Dosya içerisinde mevcut Fethiye1.AsliyeHukuk(iş)Mahkemesinin18.02.2002 tarih,2003/8Esas-116 Karar sayılı dosyasında görülen işçilik alacaklarına ilişkin davada davacının çalışmalarının mevsimlik olduğu kabul edilerek,10.06.1996-31.10.1996, 01.05.1997- 31.10.1997,01.05.1998-31.10.1998,01.05.1999-15.06.1999 tarihleri arasında mevsimlik olarak çalışıldığı,bu dönemle ilgili toplam 287 günlük hizmetin kuruma bildirildiğinin kabulüyle sonuca gidildiği anlaşılmaktadır. İşçilik haklarına ilişkin davacı taleplerinin hükme bağlandığı dosyadaki hizmet süresine ilişkin kesinleşmiş tesbitler bu dava yönünden de güçlü delil niteliğindedir.
Bu dosyada ise davalı işverenin bordrolarında yer alan çalışanları dinlenmiştir.
Tüm dosya kapsamı ile mevsimlik olarak çalışılan sürede 1999/1 dönemde kuruma bildirilmeyen süre bulunmamaktadır.Dava dilekçesinde bu döneme ait talep 45 gündür.1999/2. dönemden bildirilmeyen süre 45 gün olup, bu döneme ait talep 10 gündür.
O halde 1999/1. dönemle ilgili olarak talep olunan 45 günlük sürenin hüküm altına alınmamasında isabetsizlik bulunmamakla birlikte,1999/2. dönemle ilgili olarak talep olunan 10 gün yerine, HUMK.’nun 74. Maddesine aykırı olarak talep aşılmak suretiyle 45 günün hüküm altına alınması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:Hüküm fıkrasının 3,4,5,6,7satırlarının tümden silinerek yerine;
“Davacının 1996/2 dönemde 30 gün, günlük 540.900 TL,1996/3 dönemde 28 gün,günlük 567.000 TL,1997/3 dönemde 45 gün,günlük 1.231.371 TL,1998/2 dönemde 80 gün,günlük 2.103.611 TL,1998/3 dönemde 35 gün,günlük2.336.625TL,1999/2. dönemde talep gözetilerek 10 gün aylık 394.649.625 TL ücretle davalı …’a ait işyerinde çalıştığının tesbitine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden ilgililere yükletilmesine, 29.09.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.