YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/663
KARAR NO : 2015/288
KARAR TARİHİ : 20.04.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/8. maddesi gereğince … Sulh Ceza Mahkemesinin 24.02.2009 günlü kararıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olup denetim süresi içinde temyize konu suç nedeniyle ikinci kez hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği anlaşılan sanık hakkında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre; sanığın resmi belgede sahtecilik suçunun sübutu kabul, suç vasfı tayin ile takdiri indirim nedeninin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23.02.2010 gün 2009/6-230 Esas ve 2010/32 sayılı kararında da açıklandığı üzere; kazanılmış hakka konu olmayacağı cihetle; uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK.nun 51/3. maddesi uyarınca belirlenecek denetim süresinin hükmolunan hapis cezası süresinden az olamayacağının gözetilmeden hüküm kurulması,
2-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası gereğince aynı maddenin 1. fıkrasının a, b, c ve d bendlerinde yazılı hak yoksunluklarına aynı Yasanın 53/3. maddesi de nazara alınarak hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesi uyarınca “1 yıl” olarak belirlenen denetim süresinin hükümden çıkartılarak bu süre 51. maddenin 3. fıkrasının son cümlesi uyarınca hükmedilen cezadan az olamayacağından, hükümlü hakkındaki denetim süresinin “1 yıl 8 ay” olarak belirlenmesine, “sanığın, TCK’nun 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesinin hükme eklenmesine, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme aykırı DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.