Yargıtay Kararı 21. Ceza Dairesi 2015/5636 E. 2015/6407 K. 17.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5636
KARAR NO : 2015/6407
KARAR TARİHİ : 17.12.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/235182
MAHKEMESİ : Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2012
NUMARASI : 2012/115 (E) ve 2012/467 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1 -Sanığın, adına düzenlenen sahte motorlu taşıt sürücü sertifikası ile emniyet müdürlüğüne başvuruda bulunup sürücü belgesini alması şeklinde gerçekleşen eyleminin “zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik” suçunu oluşturması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK’nun 43/1. maddesinin uygulanmaması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile Dairemizin yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere, yasa metninin tekrarı gerekçe olmadığı gibi yasalarda yer alan hükümler uygulanırken gösterilen gerekçelerde çelişkiye, zafiyete düşülmemesi gerekir. Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK’nun 62. maddesi uyarınca ” failin geçmişi ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın fail üzerindeki olası etkileri de nazara alınarak” gerekçesiyle takdiri indirim uygulanmak suretiyle düşürülmesine rağmen, ertelememe ve hükmün açıklanmasının geriye bırakılmama gerekçesi olarak, “geçmiş hali ve suç işleme eğilimi göz önünde bulundurularak ileride yeniden suç işlemekten çekineceği hususunda müsbet bir kanaate varılmadığından cezanın ertelenmesine takdiren yer olmadığına” ve suç nedeniyle oluşan somut bir zarar bulunmamasına rağmen ” sanığın mağdurun zararının giderilmesi yönünde iradeyle hareket etmemiş olması ve kişilik özellikleri göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda bir kanaate varılmadığından, CMK’nun 231. maddesinin tatbikine yer olmadığına”, denilmek suretiyle çelişkiye düşülmesi,
3- Adli Emanetin 2010/20957 sırasında kayıtlı sahte sürücü belgesi hakkında bir karar verilmemesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK.nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.