YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4147
KARAR NO : 2015/4732
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/152289
MAHKEMESİ : Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2012
NUMARASI : 2011/577 (E) ve 2012/364 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak:
1-5237 sayılı TCK’nun 43. maddesinde, “değişik zamanlarda” denilmesi karşısında; aynı anda gerçekleşen fiillerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığından, suça konu sahte sürücü belgesi ile nüfus cüzdanının farklı zamanlarda temin edilip kullanıldıklarına ilişkin kesin delil bulunmadığı cihetle, bir bütün olarak tek bir resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu ve 5237 sayılı Yasanın zincirleme suç hükmünün uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden TCK’nun 43. maddesi uyarınca sanığın cezasından artırım yapılması,
2-Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Niğde 2. Ceza Mahkemesinin 2003/442 Esas, 2008/99 Karar sayılı ilamına konu doğrudan verilen 226,00 TL adli para cezasının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürülükte olan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305/1 fıkra 1. bendi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3-TCK’nun 62. maddesi uyarınca uygulama yapılırken 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay 20 gün hapis cezasına hükmolunmak suretiyle fazla ceza tayini,
4-Hükmolunan ceza ertelenmiş olmadığı cihetle, TCK’nun 53/3. maddesi uyarınca e bendinin uygulanmamasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkartılarak 204/1. maddesi uyarınca tayin olunan sonuç cezanın 62. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi, hüküm fıkrasından TCK’nun 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” ibaresinin eklenmesi, 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın tamamen çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.