Yargıtay Kararı 21. Ceza Dairesi 2015/3026 E. 2015/5703 K. 01.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3026
KARAR NO : 2015/5703
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

Tebliğname No : 11 – 2013/156462
MAHKEMESİ : Finike Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/12/2010
NUMARASI : 2010/491 (E) ve 2010/950 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

1-Araç muayenesinde sahtecilik iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek; …. plakalı aracın kendisine ait olduğunu, ruhsatını değiştirmek için İlçe Emniyet Müdürlüğüne başvurduğu sırada muayenesinin sahte olduğunun ortaya çıktığını, sahteciliği kendisinin yapmadığını, İstanbul ili Sultanbeyli ilçesinde bulunan araç muayene istasyonuna gittiğini, önünde çok araç bulunduğunu, orada bulunan bir şahsın yanına gelerek kendisine muayeneyi hemen yaptırabileceğini söylediğini, 20 TL para istediğini, kendisinin de kabul ettiğini, evrakları şahsa verdiğini, kamyonu da teslim ettiğini, o sırada kendisinin dönüş yolu için iş bakmaya gittiğini, kendisinin aracı ve evrakları verdiği kişinin ismini, açık adresini, ne iş yaptığını, nerede oturduğunu bilmediğini, aracı sabah saat 9-10 sıralarında bıraktığını, öğleden sonra saat 3’te geldiğinde aracın, muayenesi de yapılmış olarak orada bulunduğunu, makbuzu da bulunduğunu, vize parası olarak da 165 TL verdiğini, kendisi istasyona geldiğinde aracın muayenesi yapılmış olduğu için, söz konusu şahsın parayı cebinden vermiş olabileceğini düşünerek parayı şahsa ödediğini, kendisine makbuz verildiği için hiçbir şeyden şüphelenmediğini savunması ve dosya içinde sanığın savunmasında geçen makbuz ve araç muayene raporunun da bulunması karşısında; sanığın savunmasının tahkiki ve gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından, öncelikle suça konu belgelerde bulunan el yazısı ve imzaların sanığın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, suça konu aracın suç tarihlerinde vergi borcu bulunup bulunmadığının sorulması, bu hususlar ikmal edildikten sonra, savunması da yeniden tartışılarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.