YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2922
KARAR NO : 2015/3468
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/47657
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2009/111 (E) ve 2011/794 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, iftira
1- Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden yapılan incelemede:
Mahkeme tarafından 30.04.2009 tarihli celsede suça konu sürücü belgesi getirtilip, iğfal kabiliyeti yönünden bilirkişi marifetiyle inceleme yaptırılması, gerekçeli kararda ise mahkemenin kendi gözlemini yazarak yapılan sahteciliğin ilk bakışta anlaşılamadığı kanaatine varmış olması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- İftira suçu yönünden yapılan incelemeye gelince:
5237 sayılı TCK’nun 268. maddesinde tanımlanan suçun oluşabilmesi için sanığın işlediği suçtan dolayı kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği veya kimlik bilgilerini kullanmasının gerekeceği, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin yerleşik içtihatlarına göre güvenli şekilde alkollü araç kullanma sınırının 100 promil olarak kabul edildiği cihetle, trafik kontrolünde 0,21 promil alkollü olarak yakalanan sanığın, görevlilere müşteki A.. Ö.. adına düzenlenmiş, kendi fotoğrafı yapıştırılmış sürücü belgesini ibraz etmesi ve kimlik bilgilerini kullandığı bu isim adına kabahat eyleminden dolayı trafik idari para cezası karar tutanağı ile sürücü belgesi geri alma tutanağının düzenlenmesi karşısında; sanığa yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.10.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.