YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13552
KARAR NO : 2015/6229
KARAR TARİHİ : 15.12.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/350054
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.10.2015 gün ve 2015/20842/66819 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 13.11.2015 gün ve KYB.2015/350054 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan 14 yıl 17 ay hapis cezasına hükümlü …..’ın cezasının infazı esnasında bulunduğu Geyyve Açık Ceza İnfaz Kurumunda izin bitim tarihi olan 09/12/2014 günü saat 13:00’da dönmesi gerekirken 13:08’de giriş yapmak suretiyle, özel izinden zamanında dönmemesinden dolayı 1 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 15/12/2014 tarihli ve 2014/288 sayılı kararına yönelik itirazın reddi ile söz konusu disiplin cezasının onaylanmasına ilişkin Sakarya İnfaz Hâkimliğinin 18/12/2014 tarihli ve 2014/1723-1744 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/02/2015 tarihli ve 2015/139 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, suç tarihinde açık ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan …..’ın, 02/09/2014 tarihinde başlayan 7 günlük izin süresinin bittiği günün teslim olma saatinden 8 dakikalık bir gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; hükümlünün yanlış durakta inmesi ve geldiğinde sayım yapılması nedeniyle bekletildiği yönündeki beyanlarına itibar edilerek 8 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi gerektiği, kaldı ki benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 22/12/2014 tarihli ve 2014/32457 esas, 2014/21699 sayılı ilamında da kısa süreli gecikmenin makul sayıldığı anlaşılmakla, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemi ile mercii kararının kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 05.02.2015 gün 2015/485-105 sayılı kararına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 19. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye gönderilmesine, 15.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.