YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5803
KARAR NO : 2018/8202
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Kısıtlı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ….Sulh Hukuk, …. Sulh Hukuk ve Iğdır Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kısıtlı …, …. Aile Mahkemesinin 08.10.2003 tarih ve 2003/2026 E. – 2003/464 K. sayılı kararı ile TMK’nın 405. maddesi gereğince kısıtlanmış, dosya daha sonra ….Sulh Hukuk Mahkemesine devredilmiş ve mahkemenin 22.11.2005 tarihli kararı ile kısıtlıya … vasi olarak atanmıştır.
Vasinin talebi üzerine mahkemece 08.03.2007 tarihli karar ile kısıtlının bakımevine yerleştirilmesine ve yerleşim yeri değişikliğine izin verilmesine ve mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
…. Sulh Hukuk Mahkemesince dosya esasa kaydedilmiş ve mahkemenin 30.10.2017 tarihli ek kararı ile …’ın vasi olarak atanmasına karar verilmiştir.
….Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğünün 08.05.2018 tarihli yazısı ile kısıtlının Iğdır’da bulunan bakımevine nakledilmesi sebebiyle vasilik kararının iptaline karar verilmesi talep edilmiştir.
…. Sulh Hukuk Mahkemesince, 01.06.2018 tarihli ek karar ile kısıtlının Iğdır’daki rehabilitasyon merkezine yerleştirildiği gerekçesiyle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Iğdır Sulh Hukuk Mahkemesince, kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine izin verilmediğinden bahisle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” TMK’nın 412. maddesinde ise “Vesayet makamının izni olmadıkça vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştiremez. Yerleşim yerinin değişmesi hâlinde yetki, yeni vesayet dairelerine geçer. Bu takdirde kısıtlama yeni yerleşim yerinde ilân olunur.” hükmü yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine izin verilmesine ilişkin vesayet makamı olan …. Sulh Hukuk Mahkemesince TMK’nın 412/1. maddesine göre verilmiş bir izin kararı olmadığından talep ile ilgili karar vermekte ….Sulh Hukuk Mahkemesi yetkilidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Diyarbakır 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 12/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.