Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2017/922 E. 2018/7148 K. 07.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/922
KARAR NO : 2018/7148
KARAR TARİHİ : 07.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne, duruşma isteminin değerden reddine karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dava dilekçesi ile, müvekkilinin …. mevkiinde kain, 999 parsel nosu ile tapuya kayıtlı …sitesindeki A2 blok, eski 3 yeni 13 nolu bağımsız bölümün maliki olması nedeni ile hissesi oranında ortak alanlardan yararlanma hakkının bulunduğunu, müvekkilinin evinin etrafına (ortak alana) diktiği manolya, yasemin, gül, begonvil, sardunya, zambak, menekşe, japon gülü, aloe vera vs. süs bitkileri ile beyaz ve kırmızı nar, şeftali vs. meyve ağaçları ve biberiye gibi çit bitkilerinin site yönetim kurulu üyesi olan davalı tarafça hukuka aykırı olarak tahrip edildiğini beyanla 2.000,00.-TL maddi ve 9.000,00.-TL manevi tazminatın müteselsilen ve müştereken davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece her ne kadar davacı taraf bitkilerinin davalı tarafça tahrip edildiğinden bahisle haksız fiil hükümlerine dayanarak maddi ve manevi talebinde bulunmuş ise de, toplanan deliller ile dosyadaki bilgi ve belgelere göre yapılan yargılama sonunda; haksız fiilin unsurlarını oluşturan hukuka aykırılık, zarar, kusur ve illiyet bağının davacı tarafça ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden;
1) Davacının maddi tazminat talebi yönünden;
Temyize konu miktar karar tarihi itibarıyla 2.080,00.-TL’lik temyiz kesinlik sınırının altındadır.
6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 427. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca miktar veya değeri 2.080,00.-TL’yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan miktar yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2) Davacının manevi tazminat talebi yönünden;
Dava komşuluk hukukundan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesinde bu kanundan doğan uyuşmazlıklarda anataşınmazın bulunduğu yer mahkemesinin yetkili olduğu belirtilmiştir. Bu maddede yazılı davalar; taşınmazın aynına ilişkin olmamakla beraber açıklanan özel hüküm nedeniyle kamu düzeni ile ilgili ve buyurucu niteliktedir. Anataşınmaz…’te olduğuna göre bu yetki kuralı gereğince yetkili mahkemenin … Mahkemeleri olduğunun düşünülmemesi, doğru görülmemiştir.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle; davacının maddi tazminat talebi yönünden temyiz dilekçesinin miktar yönünden REDDİNE,
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle; davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/11/2018 günü oy birliği ile karar verildi.