YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6641
KARAR NO : 2019/841
KARAR TARİHİ : 11.02.2019
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, davacının anataşınmazda 13 nolu bağımsız bölüm maliki olduğunu, davalıların ise aynı taşınmazın 819 ada, 102 pafta, 32 parsel taşınmazın … nolu bağımsız bölümün maliki olduklarını, tapu kaydında davalılara ait bulunan bölümün mesken olarak kayıtlı bulunduğunu, davalı tarafın binanın cephesini tahrif ederek kendi bölümünü işyeri haline çevirdiğini ve halen icrai faaliyet ettiğini, kendilerine … 35. Noterliği vasıtası ile aykırılıkların giderilerek projeye uyularak eski hale getirilmesi talep edildiğini ve 05.12.2011 tarihli ihtarnamenin tebliğ edildiğini bugüne kadar hiçbir düzeltme yapılmadığını, bu nedenlerle işyeri olarak kullanılmasının kaldırılmasına ve yapılan tadilatın projeye göre düzelttirilmesine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda açılan davanın kısmen kabulüne, dava konusu … ili, … ilçesi, … mahallesi, 819 ada 32 parselde bulunan zemin kat, … nolu bağımsız bölüm (3 nolu meskenin) işyeri (terzihane) olarak kullanılmasına son verilerek tapuda kayıtlı mesken vasfına dönüştürülmesine, davanın aynı taşınmazın projesine uygun hale getirilmesi talebi yönünden reddine dair verilen gerekçeli karar taraf vekillerince temyiz edilmiş, Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 2015/256 E. – 2015/18642 K. sayılı 16/12/2015 tarihli ilamı ile, “Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin ikinci fıkrası gereğince kat maliklerinden biri bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anagayrimenkulün ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesis yaptıramaz. Kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızasının bulunması halinde yapılacak tesis ve değişikliğin imar mevzuatına aykırı olmaması veya tüm kat maliklerin onayıyla değişiklik projesi yaptırılarak belediyeden onaylatılması suretiyle mümkün olan bir değişiklik olduğu gözardı edilerek Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde değerlendirilerek kat maliklerinin beşte dördünün muvafakatı bulunduğu gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması, Kat Mülkiyeti Kanunu 33. madde uyarınca davalıya eski hale getirme için makul bir süre verilmesi gerekirken süre verilmemiş olması, gereğine değinilerek bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde açılan davanın kabulüne,
Dava konusu … ili, … ilçesi, … mahallesi, 819 ada 32 parselde bulunan zemin kat … nolu bağımsız bölüm (3 nolu meskenin) işyeri (terzihane) olarak kullanılmasına son verilerek, tapuda kayıtlı mesken vasfına dönüştürülmesine davalıya eski hale getirmesi için takdiren 6 aylık süre verilmesine, aynı taşınmazın projesine uygun hale getirilmesine karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava eski hale getirme istemine ilişkindir.
Davalılar vekilinin müdahalenin meni ve eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; mahkemece projeye aykırılıklar yönünden sadece eski hale getirilmesi yönünde karar verilmiş olduğu ancak kabul yönünden verilen kararda hangi imalatların projeye aykırı olduğu ne şekilde eski hale getirileceğinin belirtilmediği anlaşılmaktadır. HMK’nın 297. maddesine göre mahkemece verilen kararın hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından herbiri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi ve verilen karar ile iki tarafın leh ve aleyhine hükmedilen görev ve hakların gayet açık ve anlaşılır biçimde yazılması gerekmektedir. Mahkemece projeye aykırılıkların ve müdahalelerin neler olduğunun ve ne şekilde eski hale getirileceğinin infazda tereddüt yaratmayacak şekilde açıkça belirtilmemesi doğru görülmemiştir.
Ayrıca kabule göre de mahkemece, projeye aykırılıkların eski hale getirilmesi işlemlerin yerine getirilmesi için davalı tarafa Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü uyarınca ayrıca uygun süre verilmemesi de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/02/2019 günü oy birliği ile karar verildi.