Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2017/6353 E. 2019/771 K. 07.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6353
KARAR NO : 2019/771
KARAR TARİHİ : 07.02.2019

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile … Evleri Sitesinin 03/05/2014 genel kurul toplantısında alınan kararlardan 16. maddedeki sitenin denize bakan kısmından sahile inebilecek asansör yapımı ve 18. maddesindeki havuz bölgesine vitamin bar ve müzik sistemi kurulması ile ilgili ilave giderlerin demirbaş bedeli olarak toplanmasıyla ilgili kararlarının 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 43. maddesinde belirtilen hususlar gereği giderlere katılma zorunluluğunun bulunmadığını, eski yönetimin fatura ve benzeri belge alınmadan yapılan muhtelif gider, ücret v.b. ödemelere ait tüm harcamalara usulüne uygun olmayan gider makbuzu düzenlediğini, eski yönetimin ibra edilmesinin yanlış olduğunu, alınan ibra kararını kabul etmediğini, aidat bedelinin civardaki emsal siteler ile karşılaştırıldığında üç kat fazla toplandığını, tüm bu nedenlerle genel kurul kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece dava konusu edilen havuz ve vitamin bar yapılmasının zorunlu olmadığı ve yapımının bütün kat maliklerinin ortak amacına hizmet etmeyeceği, böyle bir kararla kat maliklerinin zorunlu olmayan bu işlemle ilgili mali yükümlülük altına sokmanın hakkaniyetle bağdaşmayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddi ile; 2014 olağan genel kurul toplantısının 18. maddesinin davacı açısından iptali ile davacının 18. maddede belirtilen vitamin bar yapılmasına ilişkin masraflardan muaf tutulmasına, diğer hususlardaki taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Havuz bölgesine vitamin bar ve müzik sisteminin kurulması hususu faydalı giderlerden olup, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 42/…. maddesinde; kat malikleri anagayrimenkulün ortak yerlerinde kendi başlarına bir değişiklik yapamayacakları, ortak yerlerin düzgün veya bunları kullanmanın daha rahat ve kolay bir hale konulmasına veya bu yerlerden elde edilecek ortak faydanın çoğaltılmasına yarayacak bütün yenilik ve ilaveler kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğuyla verecekleri karar ile yapılabileceği öngörülmüştür.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; mahkemece dava konusu anataşınmaza ilişkin tapu kayıtları, yönetim planı, iptali istenen 03/05/2014 günlü kat malikleri kurul kararının içinde bulunduğu karar defteri ile bu kararların alındığı tarihteki bu toplantılara çağrı için kat malikleri adına çıkarılan çağrı belgelerinin, hazirun listelerinin ve gündemin, kat malikleri kurulu toplantısında vekil ile temsil edilen kat maliklerinin vekaletnamelerinin, çağrı davetiyelerinin davacılara tebliğine ilişkin tüm bilgi ve belgelerin ilgili yönetimden celbedilerek 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun ilgili hükümleri gereğince alınan kararların bağımsız bölüm maliki ve arsa payı bakımından yeterlilik sayıları incelenmeli, toplantıya katılıp muhalefet şerhi bulunmayan bağımsız bölüm malikleri bakımından dava açma haklarının olmadığı hususu göz önünde bulundurulmalı, KMK’nın 33. maddesinde belirtilen … ve 6 aylık süreler içerisinde dava açılıp açılmadığı hususu incelenmeli, alınan kararların mahiyeti itibariyle butlanla yada yoklukla malul olup olmadığı hususu değerlendirilmeli, bu konuda uzman bilirkişilerden rapor alındıktan sonra hüküm kurulması gerekirken dava konusu edilen havuz ve vitamin bar yapılmasının zorunlu olmadığı ve yapımının bütün kat maliklerinin ortak amacına hizmet etmeyeceği, böyle bir kararla kat maliklerinin zorunlu olmayan bu işlemle ilgili mali yükümlülük altına sokmanın hakkaniyetle bağdaşmayacağı gerekçesi ile 2014 olağan genel kurul toplantısının 18. maddesinin davacı açısından iptali ile davacının 18. maddede belirtilen vitamin bar yapılmasına ilişkin masraflardan muaf tutulmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/02/2019 günü oy birliği ile karar verildi.