Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2017/5943 E. 2019/42 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5943
KARAR NO : 2019/42
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde .. Apartmanının, 6 bağımsız bölümden ibaret olup … ve 5 numaralı iki bağımsız bölümün davalı … adına kayıtlı olduğunu, binanın … katında ortak kullanım alanı olan ve binaya ait depo olarak anılan nitekim tüm kat maliklerinin hakkı olan iş bu alanın davalının haksız işgali suretiyle diğer kat maliklerinin kullanımına kapatılarak engellendiğini, depo anahtarı bulunmadığından depoya giriş imkanı dahi olmayan tapuda malik olarak görülen diğer … nolu bağımsız bölüm hak sahiplerinin ortak kullanım haklarına tecavüzün söz konusu olduğunu, iş bu alandan kullanım ve yararlanma haklarının açıkça ihlal edildiğini belirterek ecrimisil talepleri saklı kalmak kaydıyla ortak kullanım alanı olduğunun tespiti ile davalı tarafça yapılan haksız işgal nedeniyle müdahalenin men’i istemlerinin kabulü istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile … ili, … ilçesi, … mahallesi, 8468 ada … parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan 51 nolu binanın … katında depo olarak kullanılan bölüme davalı tarafından yapılan elatmanın önlenmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ortak alana yapılan müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; uyuşmazlık kat mülkiyeti kurulu anataşınmazda müdahalenin önlenmesi isteminden kaynaklanmakta olup 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun Ek-… maddesine göre davanın sulh hukuk mahkemesinde incelenerek karara bağlanması gerektiğinden ve görev hususu kamu düzenini ilgilendirdiğinden; mahkemece, görevsizlik kararı verilmesi yerine işin esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 14/01/2019 günü oy birliği ile karar verildi.