Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2017/5359 E. 2018/8367 K. 18.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5359
KARAR NO : 2018/8367
KARAR TARİHİ : 18.12.2018

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, …. site yönetiminin ve MYK üyelerinin tedbiren görevden alınmasını ve başka bir yönetici atanmasına karar verilmesini istemiş, mahkemece Kat Mülkiyeti Kanununun 34. maddesine göre kat malikleri kurulu tarafından atanmış bir yöneticinin mevcut olduğu, ortada yönetim boşluğunun bulunmadığı, şayet kat malikleri kendi aralarında anlaşamadığı takdirde mahkemece yönetici atamasının yapılacağı düzenlemesinin bulunduğu, mevcut yöneticilerin seçilmesi ve görevden alınması kat malikleri genel kuruluna ait olup olağan kat malikleri kurul toplantısında yeni yönetici seçildiği, davanın Kat Mülkiyeti Kanununa göre yasal dayanağı bulunmadığından reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmiş, temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde, gerekçeli kararın davacı vekiline 25.07.2016 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz harcının 02.09.2016 tarihinde yatırıldığı ve temyiz dilekçesinin verildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı HMK’nın 102. maddesinde adli tatilin her yıl yirmi temmuzda başlayıp otuz bir ağustosta sona ereceği ve yeni adli yılın ise bir eylülde başlayacağı ve Kanunun 103. maddesinde hangi davaların adli tatilde görüleceği, aynı Kanunun 104. maddesinde ise adli tatile tabi olan dava ve işlerde, bu Kanunun tayin ettiği sürelerin bitmesi tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılacağı düzenlenmiştir. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan kaynaklanan davalar, HMK’nın 103. maddesine göre adli tatilde görülecek davalardan olmadığı gibi, 6100 sayılı HMK’nın 382. maddesinde düzenlenen çekişmesiz yargı işlerinden de değildir. O halde, davacı vekili temyiz dilekçesini 02.09.2016 tarihinde verdiğine göre, temyiz istemi süresinde olup, mahkemenin 25/11/2016 tarihli temyiz isteminin reddine dair Ek Kararının kaldırılmasına karar verilerek, davanın reddine ilişkin hükmün temyiz incelemesinde:
Dava konusu sitede seçilmiş bir yönetimin bulunduğu ve yönetim boşluğu olmadığı anlaşılmakla, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 34. maddesine göre, mahkemece kat

maliklerinin yerine geçerek seçilmiş yönetimin görevden alınarak yeni bir yönetimin atanması mümkün bulunmadığından, davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacılar vekilinin temyiz isteminin reddine dair mahkemece verilen 25/11/2016 tarihli 2015/774 E. – 2016/360 K. sayılı Ek Kararının KALDIRILMASINA, davanın reddine ilişkin 10/05/2016 tarih ve 2015/774 E. – 2016/360 K. sayılı kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 18/12/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.