YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4301
KARAR NO : 2017/8851
KARAR TARİHİ : 06.11.2017

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı … vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde; Mayıs 2003 ile Ekim 2006 arasında …’deki abonelerden …’ın fazla tahsilat yaptığı, davacının da davalıya ait sitede kiracı olarak bulunduğu, davacının doğalgaz borcunu düzenli ödediği, ancak …’a fazla yapmış olduğu ödemelerin kendisine iade edilmediği, bu nedenle kendisine iade edilmeyen davacının fazla ödediği doğalgaz paralarının davalıdan alınarak davacıya verilmesi istenilmiş, mahkemece; her ne kadar davacı vekili bu davayı açmış ise de davalı tarafa iade edilen herhangi bir paranın bulunmadığı, …’ın almış olduğu fazla paraları sonraki faturalardan mahsup ettiği, bu durum karşısında davacının talebinin tüm kat maliklerine karşı olması gerekeceği, ancak davacının sadece site yönetimini davalı gösterdiği, ıslah yolu ile de olsa hasmın değiştirilemeyeceği, dahili dava yolu ile de hasım değiştirilmesi mümkün olmadığından davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacak istemine ilişkindir.
Davacı vekilinin temyiz istemi için; davanın harca esas miktarı karar tarihi itibarıyla 1.250,00.-TL’lik temyiz kesinlik sınırının altında olduğu anlaşılmıştır.
6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 427. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca miktar veya değeri 1.250,00.-TL’yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan miktar yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 06/11/2017 günü oy birliğiyle karar verildi.