Yargıtay Kararı 20. Hukuk Dairesi 2017/2585 E. 2018/7231 K. 12.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2585
KARAR NO : 2018/7231
KARAR TARİHİ : 12.11.2018

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde; davacının … mahallesi 736 sok. no:5 … adresinde bulunan Işıl Sitesi D-E Blok 4. Kat No:17 numaralı bağımsız bölüm maliki olduğu, mimari proje kapsamında genel kurul tarafından yapılan yönetim projesi ve yönetim planına göre her bağımsız bölüm maliki için ortak yerlerden olan otoparkta uygun bir yer ayrıldığı ve bağımsız bölüm numaralarının yazılı olduğu tabelalarla bu yerlerin işaretlendiği, 2. bodrum katta araçların parkı için ayrılmış kapalı garajda “17” yazılı tabelanın davalı yönetim tarafından asıldığı, davacının kendisine ait otopark alanının bu yerde olmadığından daha sonra haberdar olduğu, davacının fiili olarak kullanmakta olduğu alanın mahkeme kararı bulunması sebebiyle yönetim tarafından 13 nolu daire malikine tahsis edildiği, bahsi geçen durum dolayısıyla ve garajda her hangi bir boş araç yeri bulunmaması sebebiyle davacının dairesine ait otopark hakkını kullanamadığı, … 40. Noterliği aracıyla site yönetimine ihtarname gönderildiği, gönderilen ihtarnameye verilen cevapta 13 nolu bağımsız bölüm malikinin boşaltmış olduğu ve araç yerinin davacıya ait olduğunun belirtildiği, 13 nolu bağımsız bölüm malikinin onaylı mimari projede otopark olmayan ve bu niteliği taşımayacak bir bölümü kullanmak zorunda bırakılması sebebiyle dava açtığı, bu nedenle site yönetiminin ihtarnamede belirtildiği mahkeme kararı dolayısıyla diğer malikin boşalttığı otopark vasfı olmayan alanın davacıya ait olduğunun kabulünün mümkün olmadığı belirtilerek davacının maliki olduğu 17 numaralı bağımsız bölüme tahsis edilmiş olan kısmın tespiti ile davacının otopark hakkını kullanmasına engel olacak şekilde yönetim tarafından mimari projeye aykırı olarak asılan tabelaların kaldırılarak keyfi uygulamanın sonlandırılması, davacıya ait bağımsız bölüm numarasının mimari proje 2. bodrum kat planı çerçevesinde otoparktaki tahsisli kısmına asılmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece; tadilat projesinin 28.04.2015 tarihinde onaylandığı, 1. ve 2. bodrum katın kapalı garaj olarak düzenlendiği, 52 adet otopark alanının numaralandırılmış olduğu, davaya konu otoparkın 2. bodrum katta G1-G2 Aksı ile GG-GI aksları arasında olduğu ve keşif sırasında 21 numaralı levhanın asılmış olduğu görülmüştür. Onaylı mimari projenin asıl olduğu kat malikleri veya yönetim kararı ile bunun değiştirilemeyeceği gerekçesiyle onaylı mimari projeye göre davacıya ait 17 nolu otopark yerinin 21 no olarak levhanın asılmış olduğu davalı vekilince yönetim kurulu tarafından yer taksiminin yapıldığı bildirilmiş ise de mimari projeye aykırı düzenlemenin yapılamayacağı gözetilerek davanın kabulüne, 2 bodrum katta 21 nolu otopark kullanımında bulunulan yerin levhasının kaldırılarak 17 nolu otopark levhasının konulmasına ve 17 nolu bölüm malikinin kullanımına bırakılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, mimari projede kendilerine bırakılan otopark alanının tespiti ile müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle dava konusu anataşınmaza ait onaylı mimari projede, davaya konu 17 numaralı otopark yerinin, 2. bodrum katta 16 numaralı otoparkın solunda gösterildiği, ancak yerinde yapılan incelemede 17 numaralı park yerine 21 numaralı park levhasının asılı olduğu, dava konusu 17 numaralı otopark levhasının, onaylı projede araba geçiş güzergahındaki yan duvara asılmış bulunduğu, onaylı projede buranın otopark yeri olarak gösterilmediği tespit edilmiş olup kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Mahkemece, yapılmasına hükmedilen işlemlerin yerine getirilmesi için davalı tarafa Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü uyarınca uygun süre verilmemesi doğru değil ise de, bu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki “2 bodrum katta 21 nolu otopark kullanımında bulunulan yerin levhasının kaldırılarak 17 nolu otopark levhasının konulmasına ve 17 nolu bölüm malikinin kullanımına bırakılmasına,” cümlesinden sonra gelmek üzere “tüm bu işler için davalıya 7 gün süre verilmesine” cümlesi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 12/11/2018 günü oy birliği ile karar verildi.