YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5437
KARAR NO : 2017/8769
KARAR TARİHİ : 02.11.2017
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
1972 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında … ili, … ilçesi, …köyü 240 parsel sayılı taşınmaz, 720 m2 yüzölçümü ve kargir değirmen ve bahçesi niteliğiyle belgesizden kişiler adına tespit edilmiştir. Daha sonra taşınmaz yörede 2012 yılında 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince yapılan çalışmalar sırasında …köyünden idari taksimatla ayrılan…köyünde kaldığı belirtilerek, 239 ada 1 parsel altında 1002,81 m2 yüzölçümü ve bahçe niteliğiyle tesbit görmüştür.
Davacı Orman Yönetimi vekili,…köyü 239 ada 1 sayılı parselin kesinleşen orman kadastrosuna göre orman sınırları içinde kaldığı iddiasıyla, tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulü ile çekişmeli 239 ada 1 (eski 240) taşınmazın tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava kesinleşen tahdide dayalı tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 6831 sayılı Kanun uyarınca yapılıp 03/11/1981 tarihinde kesinleşen orman kadastro çalışmaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 02/11/2017 günü oybirliği ile karar verildi.