YARGITAY KARARI
DAİRE : 20. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12645
KARAR NO : 2019/1530
KARAR TARİHİ : 06.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar Hazine ve Orman Yönetimi vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
…köyü 228 parsel sayılı 5500 m² yüzölçümlü taşınmaz, beyanlar hanesinde ”tamamı ormandır” şerhi yazılı olarak tapuda davacı … adına kayıtlıdır.
Davacı vekili, … köyü 228 sayılı parselin ormanla ilgisi olmadığı halde, kanuna aykırı olarak orman sınırı içine alındığını, taşınmazın 2/B madde uygulaması kapsamı dışında tutulduğunu ileri sürerek taşınmazın 2/B maddesi kapsamına alınmasını talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile, dava konusu … köyü 228 sayılı parselin davacı tarafından kullanıldığının ve 2/B arazilerinden olduğunun tespitine karar verilmiş, hüküm davalılar Hazine ve Orman Yönetimi vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 2/B madde uygulamasına itiraz ve 2/B şerhi konulması istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1946 yılında kesinleşen orman kadastrosu ile 14.04.2003 tarihinde 3302 sayılı Kanuna göre ilânı yapılarak dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır. Genel arazi kadastrosu işlemi ise 30.04.1968 tarihinde kesinleşmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre mahkemece davanın kabulü ile çekişmeli taşınmazın 2/B madde kapsamında davacı lehine orman sınırı dışına çıkarılmasına karar verilmiş olması yerinde değildir.
Şöyle ki; çekişmeli taşınmazın 3116 sayılı Kanuna göre yapılan orman kadastrosu sırasında orman alanında bırakıldığı, 2003 yılında 3302 sayılı Kanuna göre yapılan aplikasyon ve 2/B madde uygulama çalışmalarında P.XLI içinde 2/B alanı olarak sınırlandırıldığı, ancak daha sonra orman kadastro komisyonunca dava konusu alanı içine alan 2/B alanlarının bilim ve fen yönünden henüz orman niteliğini kaybetmediği ve bu alanlarda 2/B uygulama şartlarının oluşmadığı belirlenerek şekli ve hukukî noksanlıkları düzeltme tutanağı ile 2/B madde uygulamasının iptal edilerek taşınmazın yeniden orman sınırı içine alındığı anlaşılmıştır.
Kesinleşen orman sınırı içinde kalan taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereğince nitelik yitirdiği iddiası ile orman sınırı dışına çıkarılması istemi, öncesi orman olan bir yerin 2/B madde uygulaması ile ancak, Hazine lehine orman sınırı dışına çıkarılabileceği, kanundan kaynaklanan bu zorunluluk nedeniyle gerçek kişinin taşınmazı kendi adına orman sınırı dışına çıkartılmasını talep etmekte hukukî yararının bulunmadığı, halen tahdit içinde olan
taşınmazın hangi nedenle olursa olsun orman sınırları dışına çıkarılması için Orman Yönetimini zorlayıcı nitelikteki davanın dinlenme olanağı bulunmadığı, davanın yalnızca 2/B madde uygulamasına itiraza ilişkin olup, orman olarak sınırlandırılan taşınmazın öncesi itibariyle orman sayılmayan yerlerden olduğu iddiasına da dayanmadığı anlaşılmakla davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu gibi hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı Hazine ve Orman Yönetimi vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 06/03/2019 günü oy birliği ile karar verildi.